Logo

میخواهیم ببینیم آیا تمام کلمات عهدین برای منجی ب عیسی نبی اشاره دارد !؟

دلایل بسیار زیادی وجود داره که عیسی اصلا امکان نداره منجی آخرالزمان باشه! اما خب ما این قضیه رو بررسی می‌کنیم به امید خدا:
.
در اشعیا، فصل ۱۱ صحبت از منجی آخرالزمان اومده؛ شخصی که روح خدا بر او قرار می‌گیره (ر.ک. اشعیا ۱۱: ۲) و مسکینان رو به عدالت داوری می‌کنه و بخاطر مظلومانی که روی زمین زندگی می‌کنند به انصاف سرزنش می‌کنه (ر.ک. اشعیا ۱۱: ۴). یعنی در زمان بعثت این شخص این اتفاق رخ می‌ده! در زمان این شخص ثروتمندان با فقیران همدردی می‌کنند و فرد نیرومند، فرد ضعیف رو یاری می‌ده و در زمان این شخص جهان از معرفت خدا پر می‌شه! (ر.ک. اشعیا ۱۱: ۶-۹) در زمان این شخص پراکندگان یهودا و اسرائیل جمع می‌شن (ر.ک. اشعیا ۱۱: ۱۲) عیسی مبعوث شد اما چنین اعمالی انجام نداد و چنین وضعیتی برقرار نشد! پس ممکن نیست او همون منجی آخرالزمان باشه! و همچنین گفته نشده که روح خدا بر او قرار می‌گیره و بعد می‌ره و بعد از چند هزار سال بعد برمی‌گرده و عدالت رو در جهان منتشر می‌کنه!
.
احمد الحسن فرمودند: «عیسی علیه السلام حُکم نکرد و بین مردم قضاوت ننمود. پس او امکان بر پا داشتن عدالت یا انصاف برای مظلومان را نداشت؛ پس چگونه متن بالا بر او منطبق می‌شود؟!
.
و آنچه که این متن به تصویر می‌کِشد، در زمان عیسی علیه السلام محقق نشده بود؛ که زمين از شناخت پروردگار پر خواهد بود مثل آب‌هایی که دریا را می‌پوشاند، و این شناخت، آثاری به دنبال دارد و آن این‌که: ثروتمندان با فقیران همدردی می‌کنند و فرد نیرومند، فرد ضعیف را یاری می‌دهد و زمین تقریباً از ستم خالی می‌شود. این حتی در محدوده‌ی منطقه جغرافيايى یا شهر کوچکی محقق نشده است.
.
پس تقريبا همۀ متن بطور کلی از عیسی علیه السلام و دعوت او به دور است، او رانده‌شدگان‌ اسرائیل‌ (از نظر آنها یعقوب) را جمع نکرده؟؟ و پراكندگان‌ یهودا (از نظر آنها، پسر یعقوب) را از جای جای جهان جمع نکرده ؟؟ اگر بگویند: آنان را گرد آورده و با ایمان به او، آنها را جمع کرده است، این نیز صحیح نیست؛ چرا که دعوت عیسی علیه السلام تا هنگام مرفوع شدنِ ایشان، در عرصۀ تبلیغ، از محدودۂ شهرهای اندکی تجاوز نکرده بود، چه برسد به اینکه ایمان و اعتقاد بیاورند. این در حالی است که متن می‌گوید: این شخص پراکندگان یهودا را از گوشه و کنار زمین گرد می‌آورد؛ به عبارت دیگر معنای متن چنین می‌باشد: در زمان برانگیخته شدن این شخص، مردم بسیاری تقریباً از تمامی دولت‌های عالم و به خصوص از سرزمین‌های دور دست نسبت به مکانِ برانگیخته ‌شدن او (گوشه و کنار زمین) به او ایمان می‌آورند.)»
.
وقتی شخصیت «شاخه» رو با شخصیت «بره» یا «سوار بر اسب سفید» در کتاب مکاشفه مقایسه کنیم متوجه می‌شیم که این دو یکی هستند! مثلا از نسل یهودا و کارشون داوریه (ر.ک. اشعیا ۱۱: ۱؛ مکاشفه ۵: ۵-۶ | اشعیا ۱۱: ۴؛ مکاشفه ۱۹: ۱۱).
.
اما یک توقفی در قضیه‌ی بره داشته باشیم؛ همونطور که می‌دونید طبق مکاشفه یوحنا فصل ۴ و ۵ مشخصه که اون ۲۴ پیر به تخت‌نشین نزدیکتر و بسیار بالا مقام هستند و درجات بالایی دارند و شایستگی دارند که مُهر رو باز کنند، پس چطور برّه مهر رو باز کرد؟ این ممکن نیست، جز اینکه این برّه رمزِ یکی از اون ۲۴ پیر باشه. اما او چه کسیه؟
.
قبل از همه چیز باید بدونیم که این ۲۵ تخت‌نشین چه کسانی هستند؟
.
در نقشه خدا قرار بوده امتی با عظمت از اسماعیل بوجود بیاد، همونطور که در تورات (ر.ک. پیدایش ۲۱: ۱۷-۱۸) می‌خونیم؛ و باید بدونیم که عظمت در نگاه خدا به زیادی تعداد نیست بلکه منظور فرستادگان خدا هستند؛ طبق انجیل عیسی (ر.ک. لوقا ۱: ۳۰- ۳۲) و یحیی (لوقا ۱: ۱۵) نزد خدا عظیم بودند.
.
در حقیقت این ۲۵ شخصیت همون امتی عظیم از نسل اسماعیل هستند. اون تخت‌نشین عظیم حضرت محمد هست و اون ۲۴ پیر که تاج طلا بر سر دارند همون جانشینان او هستند که در وصیت ایشون بهشون اشاره شده!
.
اون بره هم یکی از اون ۲۴ پیر یا شیخه (در نسخه عربی مسیحی عبارت «شیخاً» بجای «پیران» اومده) • و بر طبق مکاشفۀ یوحَنّا، فصلِ ۵، آیۀ ۵، این بره یا شیر، از سبط یا نوادگان یهودا و از ریشۀ داوود هست. • بر طبق مکاشفۀ یوحَنّا، فصلِ ۵، آیۀ ۶، او ۷ شاخ و ۷ چشم داره که اینان همون معصومان ۱۴ گانه هستند؛ یعنی محمد، علی، فاطمه، حسن، حسین و ائمه (ع). • و بر طبق مکاشفۀ یوحَنّا، فصلِ ۱۴، آیۀ ۱، با او، ۱۴۴ هزار نفر هستند که نام پدر بره رو بر پیشانی خودشون دارند. ** در نتیجه بره، کسی نیست جز احمد- یا مهدی اول (ع) در وصیت پیامبر اسلام (ص)، کسی که از طریق جدش امام مهدی (ع)، از ریشۀ داوود (ع) و از نوادگان یهودا هست و کسی که حق ۱۴ معصومی (ع) که پیش از اومدند رو بیان می‌کنه و مردم رو به ولایت اونها و جمع کردن زمین بر محبت اونها و شناخت اونها و حرکت در راه اونها دعوت می‌کنه و کسی که انصار پدرش رو جمع می‌کنه و اون پدر، همون شخصیت نهال در اشعیاست (ر.ک. اشعیا ۱۱: ۱)

همچنین برّه‌، همونیه که «اسرائیل» خطاب شده (ر.ک. مکاشفه ۷: ۱۶-۱۷؛ اشعیا ۴۹: ۹-۱۰).
.
همچنین بندۂ برگزیده در اشعیا، فصل ۴۲م همون شخصیت «اسرائیل» در اشعیا فصل ۴۹مه؛ (اشعیا ۴۹: ۶؛ ۴۲: ۶ | اشعیا ۴۹: ۸؛ ۴۲: ۶ | اشعیا ۴۹: ۹؛ ۴۲: ۹)؛ از طرفی بنده برگزیده همون «شاخه» در فصل ۱۱مه؛ کافیه ابتدای این دو فصل رو بخونیم! پس بنده برگزیده همون «شاخه» یا «اسرائیل» یا همون «بره» هست.
.
و این بره همون سوار بر اسب سفیده (ر.ک. مکاشفه ۱۷: ۱۲- ۱۴؛ مکاشفه ۱۹: ۱۶- ۲۱) که به عدل داوری و جنگ می‌کنه و «صادق» و «امین» خوانده می‌شه (ر.ک. مکاشفه ۱۹: ۱۱).
.
همچنین برّه‌ایه که لباس خونین بر تن داره (ر.ک. مکاشفه ۱۹: ۱۳) و چرخُشت رو پایمال می‌کنه (ر.ک. مکاشفه ۱۹: ۱۵) و غضبناکه و روز غضبی داره که فرا می‌رسه (ر.ک. مکاشفه ۶: ۱۶-۱۷) همون نجات دهنده‌ایه که از بصره می‌آد؛ کسی که لباس خونین بر تن داره (اشعیا ۶۳: ۲-۳) و چرخشت رو به تنهایی پایمال می‌کنه (ر.ک. اشعیا ۶۳: ۳) و غضبناکه روز انتقامی داره در دلش داره (اشعیا ۶۳: ۴-۶).
.
بره وحش رو شکست می‌ده (ر.ک. مکاشفه ۱۷: ۱۲-۱۴؛ ۱۹: ۱۹-۲۰) بر طبق رویای پادشاه بابل یا عراق کسی که وحش رو نابود می‌کنه «سنگ» هست (دانیال ۲: ۳۱-۴۵؛ ۷: ۲-۷) ! پس بره همون «سنگ» هست! این سنگ در کلام داوود هم وجود داره و عامل نجات و رهاییه (مزامیر ۱۱۸: ۲۵) و در زاویه خانۀ خدا قرار داره (ر.ک. مزامیر ۱۱۸: ۲۲و۲۶).
.
این سنگ همون سنگ زاویه در رکن عراقی در خانۀ خدا یعنی کعبه هست و به این موضوع اشاره داره که نجات دهنده از عراق می‌آد؛ بله! سنگ در امت دیگری است، همچنانکه عیسی نیز به اون اشاره کرد! (متی ۲۱: ۴۲-۴۴)؛ جالب اینه که اون بره که از بصره می‌آد، برای نجات زورآوره (اشعیا ۶۳: ۲).
.
پس چی شد؟ نجات دهنده از بصره در عراق می‌آد! داریم می‌بینیم که چقدر آیات در هم تنیده و متصل هستند و به یک حقیقت اشاره دارند!

با مقایسه اونچه که دربارۂ «سنگ» اومده (ر.ک. دانیال ۲: ۴۴-۴۵) و اونچه که دربارۂ «شبیه یک پسر انسان» که بر روی ابر می‌آد، اومده (ر.ک. دانیال ۱۳: ۱۴-۱۵)، مشخص می‌شه که اونها یک شخص هستند؛ این «شبیه یک پسر انسان» که بر روی ابر می‌آد، همون «پسر انسان» هست که بر روی ابر می‌آد (ر.ک. متی ۲۴: ۳۰)؛ پس طبق اونچه که مشخص شد محاله که این شخص خود عیسی مسیح باشه. اما طبق مکاشفه این شخص که بر روی ابر میاد، نیزه خورده بود (ر.ک. مکاشفه ۱: ۷) و ممکنه یک مسیحی بگه چون مصلوب نیزه خورده بود (ر.ک. یوحنا ۱۹: ۳۴) و چون مصلوب عیسی هست، پس این شخص که بر روی ابر میاد همون عیسی هست! اوّلا طبق توضیحات فراوانی که داده شد، محال بودن اینکه منجی آخرالزمان عیسی هست، ثابت شده بود؛ دوما عیسی اصلا مصلوب نشد! (توضیحات موجوده).

همچنین «پسر انسان» همونطور که عیسی اشاره کرد همچون برق (یعنی ابراهیم) که از مشرق (عراق) خارج و در مغرب (سرزمین مقدس) ظاهر شد، از عراق می‌آد (ر.ک. متی ۲۴: ۲۷) و قبلا مشخص شد که منجی از بصره می‌آد!
.
اما یک نکته هم برای مسیحیان می‌گیم: بر طبق متنی که دربارۂ اومدن ایلیا در کتاب «ملاکی» بود (ملاکی ۴: ۵)، مردم گمان می‌کردند ابتدا ایلیا می‌آد، اما بر طبق سخن عیسی، اومدن یحیی در مرحله‌ای مشخص بیانگر اومدن ایلیا بود (ر.ک. متی ۱۱: ۱۴-۱۵؛ ۱۷: ۱۲- ۱۳)؛ یعنی ابتدا مِثِل ایلیا یعنی یحیی اومد! پس قضیۀ پسر انسان یا عیسی هم می‌تونه اینگونه باشه، پس مثل عیسی یا مثل پسر انسان می‌آد یعنی به طور خلاصه ابتدا مثل عیسی میاد و سپس خود عیسی. (ر.ک. دانیال ۷: ۱۳؛ مکاشفه ۱۴:۱۴)

همچنین دربارۂ «پسر نرینه» اشاره شده که همه امت‌ها رو به عصای آهنین حکمرانی می‌کنه (ر.ک. مکاشفه ۱۲: ۵) این همون کاریه که «برّه» یا «سوار بر اسب سفید» انجام می‌ده (مکاشفه ۱۹: ۱۵) پس این دو یک شخص هستند.
.
تسلی دهندۂ وعده داده شده که فرستادۂ عیسی مسیحه و بودنش از بودن عیسی مفیدتره (ر.ک. یوحنا ۱۶: ۷) و سرزنش کنندۂ جهانه (ر.ک. یوحنا ۱۶: ۸) و هدایت کنندۂ به سوی تمام حق یا راستی یا علومه (ر.ک. یوحنا ۱۶: ۱۳-۱۴) همون برّه‌ایه که گرسنگی و تشنگی رو رفع می‌کنه؛ به گونه‌ای که دیگه هرگز گرسنه و تشنه نمی‌شن و دربارۂ او اومده که هدایت کننده به سوی چشمه‌های آب حیاته (ر.ک. مکاشفه ۷: ۱۶-۱۷).
.
اگر متی، فصل ۲۴م رو بخونیم متوجه می‌شیم که عیسی داشت از علائمی می‌گفت که پیش از بازگشت خودش رخ می‌ده؛ در قسمتی از سخنان ایشون، ذکر «غلام امین و دانا» اومده که توسط سَرورش بر اهل خانه گماشته می‌شه (ر.ک. متی ۲۴: ۴۵) و مشغول انتشار خوراک (یعنی علم و معرفت و حکمت) می‌شه (ر.ک. متی ۲۴: ۴۵) و سَرورش او رو بر تمام مایملکش می‌گماره (ر.ک. متی ۲۴: ۴۶)؛ این شخص چه کسیه؟ بی‌شک او همون برّه‌ایه که گرسنگی و تشنگی رو رفع می‌کنه (ر.ک. مکاشفه ۷: ۱۶-۱۷) و سَرور این غلام، که او رو بر اهل خانه می‌گماره، همون پدر برّه هست؛ برّه‌ای که یارانی داره که نام پدر بره رو بر پیشونیشون دارند (ر.ک. مکاشفه ۱۴: ۱).


منجی کسی نیست جز «احمد الحسن» که از «بصره» در «عراق» اومده و به «صادق الامین» معروف بود و کنیه‌اش «اسرائیل» هست و نشر دهندۂ «خوراک» یا علم و معرفت و حکمته! و یکی از ۲۴ شیخ در رؤیای یوحنا یا وصیت پیامبر اسلامه! کسی که از نسل یهودا و داووده! و از ریشه‌های نهال یا امام مهدیه و از این طریق نَسبش به داوود یا یهودا می‌رسه!
.
او همون منجی آخرالزمان و فرستادۂ عیسی مسیحه و آیا یادتون هست که پسر انسان سوار بر ابر می‌آد؟ در مقدمه می‌گیم: شروع فعالیتِ آتشفشان ایسلند در سال ۲۰۱۰ میلادی، موجب خسارت‌های زیادی از جمله لغو بسیاری از پروازها مخصوصا در اروپا شد، نحوۂ پراکندگیِ دود حاصل از اون، در مقطعی از زمان چنان بود که نامِ «احمد» رو در آسمان تشکیل داد.
.
احمد همان فردیه که بر ابر می‌آد. آیا واضح‌تر از اینکه آسمان، او رو با ابرهایی از دود نوشته!
.
ای مسیحیان اگر خواهان حق هستید، حق اومد! آیا یاری دهنده‌ای هست؟