منظور از اینکه عیسی خدای مجسم بود چیه ؟ (۱ تیموتائوس ۳ : ۱۶)

مسیحی: عیسی خدای مجسم شده بود، حقیقتی که در رساله ی پولس بیان شده: «و به اجماع بزرگ که سرّ تقوی است، خدا در جسد ظاهر شد و در روح، تصدیق شد و برای فرشتگان مشهود گردید و امّت‌ها را موعظه فرمود و عالم با او ایمان آورد و در شکوه به بالا برده شد» .(۱ تیموتائوس ۳: ۱۶).

یمانی: احمد الحسن معنی این آیه رو در کتاب توحید شرح دادند، اما قبل از این آیه، آیاتی از باب یا اصحاح اول از این رساله رو ارائه کردند؛ یعنی این آیات: «۱ پولُس فرستاده‌ی یسوع مسیح به حسب امرِ خدا نجات دهندۂ ما، و پروردگار (رب) ما یسوع مسیح که امید ما است ۲ به تیموتائوس، فرزند حقیقی من در ایمان تقدیم می‌گردد. از طرف خدای پدر و پروردگار (رب) ما مسیح عیسی، فیض و رحمت و سلامتی به تو باد» . (۱ تیموتائوس ۱: ۱- ۲).
.
ایشون پس از ذکر (۱ تیموتائوس ۱: ۱- ۲) و (۱ تیموتائوس ۳: ۱۶) فرمودند:
.
(اولاً اصحاح اول از رساله، به عیسی(ع) فقط صفت ربوبیّت داده است و این صفتی است که متصف شدن پیامبر و رسول(ع) به آن بی‌اشکال است؛ زیرا اینها(ع) مربیان مردم‌اند و برای اتصاف به آن، از پدری که به آن متصف می‌شوند و نسبت به خانواده‌اش نام «رب» می‌گیرد، سزاوارترند.
.
علاوه بر این، در اصحاح آمده است که فرستادن فقط با امر خدای سبحان ممکن است و عیسی مأمور بود (به حسب امرِ خدا). بنابراین عیسی(ع) مأمور بود و فرمان الهی را اجرا می‌کرد و این به آن معنا است که خداوند از عیسی برتر، داناتر و قدرتمندتر است؛ بنابراین ثابت می‌شود که عیسی(ع) به کسی غیر از خود نیاز دارد تا صفحه‌ی وجودش را از نقص و کاستی بپیراید، وگرنه معنا ندارد که وی هم مأمور باشد و هم کامل مطلق، زیرا چنین چیزی مخالف حکمت است. کامل مطلق چه بهره ای از غیر خودش می تواند ببرد؟

اما از آنچه در همین رساله در اصحاح سوم آمده است، بعد از تفسیری که ارائه نمودیم، فهمیده می‌شود که ظهور خداوند در جسد دقیقاً مانند ظهور او در تمام عوالم خلق شده و تجلی او در آن و ظهور خلقت به خدای سبحان می‌باشد. آری در اینجا ویژگی خاصی برای این کلام است، زیرا عیسی تمثیل «پرتو فروزان خدا در ساعیر» می‌باشد؛ یعنی او دست خدا، وجه خدا و صورت خدا می‌باشد و در عین حال او بنده‌ای مخلوق است و خدای سبحان و متعال نمی‌باشد. بین حقیقت و صورت تفاوت زیادی وجود دارد، همانطور که بین شیء و لاشیء (چیز و هیچ‌چیز) فرقی فراوان نهفته است.
.
همان‌طور که پیشتر بیان داشتم، خداوند در عوالم آفرینش تجلی یافته و در آنها ظاهر گشته و آنها را بروز داده است. البته این به آن معنا نیست که وی در اینها حلول کرده است، یا این عوالم لاهوت مطلق گشته‌اند یا برخی از آنها هر چقدر هم که نورش عظمت داشته باشد، بتواند لاهوت مطلق شود زیرا به هر حال مخلوق است و به صورت نوری آمیخته با ظلمت باقی می‌ماند. بالاترین مقامی که ممکن است انسان به آن دست یابد، خدای در خلق شدن، می‌باشد)(کتاب توحید).