سخن خداوند متعال وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ یا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَكُمْ بِإتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلَى بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ذَلِكُمْ خَیرٌ لَكُمْ عِنْدَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَیكُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ»(1)

(و آن هنگام را که موسی به قوم خود گفت: ای قوم من، شما به آن سبب که گوساله را پرستيديد، بر خود ستم روا داشتيد. اينک به درگاه آفريدگارتان توبه کنيد و يکديگر را بکشيد، که چنين کاری نزد آفريدگارتان ستوده‌تر است. پس خدا توبۀ شما را پذيرفت؛ زيرا او توبه‌پذير و مهربان است).

به جناب سید احمد‌الحسن، وصیّ و فرستادۀ امام مهدی ع، سلام علیكم ورحمـﺔ الله و بركاته.

من یک شهروند مسلمان شیعه هستم که دعوتتان را شنیدم و وقت زیادی صرف دعوت شما کردم؛ نه از این رو که به دعوت شما یا به خود شما ایمان دارم بلکه از این جهت که شاید خداوند سبحان دیدارم با امام زمان را به دست شما مقرر فرماید. ای سرورم، من از عبادت بت‌های انسانی یعنی کسانی‌ که خودشان را مراجع عظام می‌نامند در حالی‌ که استخوان‌های پوسیده‌ای بیش نیستند، خسته شدم و چقدر خوشحال شدم وقتی بیانات شما را شنیدم و اینکه شما آن بت‌هایی را که بر صدر امّت یعنی امّت محمد ص تکیه زده‌اند را از بین خواهید برد. چیزی که من از شما می‌خواهم این است که اگر شما از ذرّيۀ رسول اکرم ص هستید به حق جدّت مرا به دیدار امام زمان ع دعا کنید؛ حتى اگر در خواب نایل شوم. سرورم، من به خاطر دوری ایشان از ما، یا بهتر بگویم به خاطر دوری‌ ام از ایشان بسیار ناراحت و نگرانم و هیچ‌چیز جز دیدارم با ایشان ع برایم مهم نیست. می‌خواهم کسی باشم که مورد پسند خداوند و رسول خدا ص می‌باشد. از اینکه وقتتان را گرفتم بسیار متأسفم ولی من شما را نور امیدی می‌بینم که از دور می‌درخشد، با سپاس. سلام بر شما.... برادر دینی شما.... ابو مریم.

توجّه: اگر قرار است جوابی به این نامه داده شود می‌خواهم که خود سید احمد‌الحسن جواب دهد نه انصار وی؛ و تصور نمى‌كنم از پاسخ دادن به آن صرف نظر كنند زيرا اين نامه متوجّه خود ايشان می‌باشد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

والحمد لله رب العالمین

برادر، ابو مریم.... من و پناه می‌برم به خدا از منیّت، بندۀ فقیرِ مسکینِ درمانده در پیشگاه پروردگارش، به خداوند پناه می‌برم.

شما و همۀ کسانی‌که در جست‌وجوی حق هستند را دعوت می‌کنم به اینکه مثل ابراهیم ع تبری بردارند و همۀ بت‌هایی را که به جای خداوند پرستیده می‌شوند، نابود کنند؛ از جمله بتی که در بین دو پهلوی شما قرار دارد که همان منیّت می‌باشد.

بسیار خداوند را یاد کنید و بدان، هر قدر خداوند را یاد کنید باز هم از غافلین می‌باشی تا ولىّ خدا را پیروی کنی و از سجده‌ كننده‌ها باشى.

مِیل به دنیا را کم کن و بدان که هر قدر زهد پیشه کنی باز هم طمعی به دنیا هست تا اینکه از آن گردنه عبور کنی و خود را از آتش دنیا و آخرت، رهایی بخشی.

ابان بن تغلب می‌گوید: به ابو‌عبدالله ع عرض کردم: فدایتان شوم، معنای آیۀ:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«فَلَا اِقْتَحَمَ الْعَقَبَـﺔ»

(و از آن گردنه عبور نکرد)

چیست؟ ایشان ع فرمودند:«کسی‌که خداوند او را به ولایت ما گرامی بدارد از این گردنه عبور می‌کند. ما همان گردنه‌ای هستیم که هر‌کس بتواند از آن بگذرد نجات یافته است».  ابان می‌گوید: سکوت کرد و بعد به من فرمود: «آیا سخنی را به تو بياموزم که از دنیا و هر آنچه در آن است برایتان ارزشمندتر و بهتر است؟»

. گفتم: بله فدایتان گردم. ایشان ع فرمودند:«خداوند فرموده است:

«فَكُّ رَقَبَـﺔ»

(آزاد کردن بنده‌ای)»

سپس فرمود: «همۀ مردم برده و بندۀ آتش‌اند غیر از تو و یارانت؛ چرا که خداوند شما را به خاطر ولایت ما اهل‌بیت ع از آتش جهنم رها ساخته است»(2) و عیسی ع فرمود: «خوش به حال کسی‌که عليه من برنمى‌خيزد».

خودت را در پیشگاه پروردگارت قربانی کن تا امروز و فردا به جامی برسی که پس از نوشیدن آن، دیگر هرگز تشنه نخواهى شد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«إِنَّا أَعْطَیناكَ الْكَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ * إِنَّ شانِئَكَ هُوَ الأَبْتَرُ»

(ما کوثر را به تو عطا کرديم * پس برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن * که بدخواه تو، خود، ابتر است).

امام رضا ع فرمود:«از پدرم موسى بن جعفر شنيدم كه فرمود: از پدرم جعفر بن محمّد شنيدم كه فرمود: از پدرم محمّد بن على شنيدم كه فرمود: از پدرم على بن حسين شنيدم كه فرمود: از پدرم حسين بن على شنيدم كه فرمود: از پدرم على بن ابى طالب ع شنيدم كه فرمود: شنيدم رسول خدا ص فرمود: شنيدم خداوند عزوجل مى‌فرماید: لا اله الا الله دژ و قلعۀ استوار من است، هر کس وارد این قلعه شود از عذاب من در امان خواهد بود». هنگامی‌که شتر به راه افتاد، امام رضا ع به ما فرمود: «با شرایطی، و من از شرایط آن هستم».

و حق را به شما مى‌گویم: و من از شرایط آن هستم.

به نام امام مهدى ع به سوی شما آمده‌ام و خواهان اراده و خواست خود نيستم بلكه خواهان اراده و خواست کسی هستم که مرا فرستاده است.... پس کسی‌که مرا قبول نکند، پدرى که مرا فرستاده را قبول نکرده است، و حقیقت این است: کسی‌که پسر را اکرام نکند پدرى كه او را فرستاده اكرام نكرده است.

از شما به خداوند شکایت نخواهم کرد بلکه جدّم رسول خدا ص از شما شکایت خواهد کرد؛ چرا که او مرا در وصيّت خود ذکر كرده است و اسم و نسب و ویژگی‌هایم را بیان فرموده است.

پدرانم ائمه ع از شما شکایت خواهند کرد چون آنها مرا به اسم، نَسَب، خصوصیات و محل سکونتم ذکر کرده‌اند.

خون امام حسین ع که در کربلا به خاطر خداوند و برای پدرم ع و به خاطر من جاری شد، از شما شکایت خواهد کرد.

و اشعیا، ارمیا، دانیال و یوحنای بربری ع از شما شکایت خواهند کرد؛ چرا که آنها موضوع مرا از سال‌های طولانی پیش از این، برای اهل زمین روشن کرده‌اند. با همۀ اينها باز شما مرا تنها می‌گذارید؟!

من خواهان زندگی و نجات شما هستم، پس به خاطر خودتان مرا یاری کنید. خوش به حال کسی‌که خود را قربانیِ پروردگارش کند و خوش به حال کسی‌که علیه من برنخيزد و خوش به حال غريب‌هاى ديوانه از دید اهل زمین، كه در پیشگاه اهل آسمان، عاقلان‌اند.

اگر می‌خواهی امام زمان ع را رؤیت کنی، چهل شب بعد از نیمه شب این دعا را بخوان:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

اَلْلهُمَّ أَنْتَ دَليلُ الْمُتَحَيِّرين وَ مَفْزَعُ الْمَكْروبين وَ غِياثُ الْمُسْتَغيثين ما لي إلهٌ غَيْرَك فَأَدْعوهُ وَ لا شَريك لكَ فَأَرْجوه صَلِّ عَلى مُحمد وآل محمد وَ اجْعَلْ لِي مِنْ أَمْرِي فَرَجاً وَ اهْدِنِي لِاَ قْرَبَ مِنْ هذا رَشَداً قَرَعْتُ بابَكَ وَ أَنَخْتُ رَحْلِي بِساحَـﺔ قُدْسِكَ وَجَنابِكَ طالِباً شَهادَتَكَ وَ أَنا الْعَبْدُ الْخَسِيسُ الذَّلِيلُ وَ أَنْتَ الرَّبُّ الْعَزيزُ الْجَلِيل ، بَيِّنْ لِي أَمْرَ اَحمد الْحَسَن بِأَوْضَحِ بَيَانٍ وَ اَفْصَحِ لِسانٍ فَاِنْ كَانَ وَلِيَّكَ صَدَّقْتُهُ وَ بَايَعْتُهُ وَ نَصَرْتُهُ وَ اِنْ كانَ عَدُوِّكَ كَذَّبْتُهُ وَحَارَبْتُهُ يا مَنْ أَوْحى لِلْحَوَارِيّيِنَ وَ شَهِدَ لَهُمْ بِأَنَّ عِيسى ع رَسُولُهُ

«وَإِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّينَ أَنْ آمِنُوا بِي وَ بِرَسُولِي قَالُوا آمَنَّا وَ اشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ»،(4)

اِشْهَدْ لِي وَ بَيِّنْ لِي هذَا الْأَمْر فَقَدْ شَهِدَ شَعْرِي وَ بَشَرِي وَ لَحْمِي وَ دَمِي وَ عَظْمِي وَ مَا أَقَلَّتِ الْأَرْضُ مِنِّي وَ رُوحِي إِنَّ شَهَادَتَكَ اَكْبَرُ شَهَادَةٍ

«قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ»،(5)

يا مَنْ عَرَضَ نَفْسَهُ لِلْكافِرينَ بِرِسَالَـﺔ مُحَمَّدٍ ص شَاهِداً فَقَالَ

«وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ»(6)

«أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَلا تَمْلِكُونَ لِي مِنَ اللَّهِ شَيْئاً هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِيضُونَ فِيهِ كَفَى بِهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ»،(7)

«قُلْ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ إِنَّهُ كَانَ بِعِبَادِهِ خَبِيراً بَصِيراً»،(8)

فَزَهِدْوا بِشَهَادَتِكَ، اِشْهَدْ لِي يا رَبِّ فَإِنِّي لا اَزْهَدُ بِشَهَادَتِكَ، وَ اَشْهَدُ أَنَّ الرُّؤْيَا حَقٌّ مِنْ عِنْدِكَ وَ طَلائِعُ وَحْيِكَ وَكَلِمَاتِكَ الَّتِي تَفَضَّلْتَ بِها عَلَى الْعالَمِين يا مَنْ مَدَحَ اِبراهِيمَ وَجَعَلَ النُّبُوَّةَ فِي ذُرِّيَتِه لِأَنَّهُ صَدَّقَ الرُّؤْيا فَقُلْتَ سُبْحَانَكَ

«وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ * قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ»،(9)

وَ مَدَحْتَ مَرْيَمَ فَقُلْتَ

«وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهِ مِنْ رُوحِنَا وَ صَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا»،(10)

يا مَنْ خاطَبَ مُحَمَّداً ص فَقَالَ

«نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَذَا الْقُرْآنَ وَ إِنْ كُنْتَ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِينَ * إِذْ قَالَ يُوسُفُ لَأَبِيهِ يَا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَباً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ»،(11)

فَسَمَّيْتّ الرُّؤْيا أَحْسَنَ الْقِصَصِ فِي كِتابِكَ الْكَرِيمِ وَ مَدَحْتَ مَنْ صَدَّقَ بِهَا مِنْ أَوْلِيائِكَ وَ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ وَ ذَمَّمْتَ مَنْ كَذَّبَ بِها وَ سَمَّاها أَضْغاثُ أَحْلامٍ فَقُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقِّ

«اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَـﺔ ٍ مُعْرِضُونَ * مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ يَلْعَبُونَ * لاهِيَـﺔ ً قُلُوبُهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُوا هَلْ هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنْتُمْ تُبْصِرُونَ * قَالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ * بَلْ قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلامٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَـﺔ ٍ كَمَا أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ»،(12)

وَ قَالَ مَلَأُ فِرْعَوْنِ وَ زَبَانِيَتِهِ

«أَضْغَاثُ أَحْلامٍ وَمَا نَحْنُ بِتَأْوِيلِ الْأَحْلامِ بِعَالِمِينَ»،(13)

وَ صَدَّقَ يُوسُفُ بِالرُّؤْيا وَ أَوَلُها فَمَدَحْتَهُ وَ قُلْتَ سُبْحانَكَ

«يُوسُفُ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ»،(14)

اَلَّلهُمَّ اجْعَلْنِي كَأَوْلِيائِك وَ أَنْبِيائِكَ وَ رُسُلِكَ اَصْدَقُ بِالرُّؤْيا طَلائِعَ وَحْيِكَ وَ كَلِماتِكَ الَّتِي تَفَضَّلْتَ بِها عَلَى الْعالَمِينَ وَ اَحْسَنَ الْقَصَصِ فِي كِتابِكَ وَ لا أَنْقُضُ عَهْدَكَ وَ لا اَخْلُفُ وَعْدَكَ.

ثم تقول: أَغِثْنِي يا رَبِّ بِحَقِّ فاطِمَـﺔ، اِرْحَمْنِي يا رَبِّ بِحَقِّ فاطِمَـﺔ، اِهْدِنِي يا رَبِّ بِحَقِّ فاطِمَـﺔ.

به نام خداوند بخشایندۀ بخشایش‌گر

خداوندا! تویی راهنمای سرگشتگان و پناهگاه دردمندان و یاری‌گر یاری‌طلبان، جز تو خدایی ندارم که بخوانمش و هیچ شریکی نداری که چشم امید به او داشته باشم، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و گشایشی برای مشکل من فراهم فرما و مرا به نزدیک‌ترین راه رشد هدایت فرما، درب سرای تو را کوبیدم و بارَم را مقابل ساحت مقدّس تو و در جَنبِ تو بر زمین گذاشتم در حالی‌که خواهان گواهی و شهادت تو می‌باشم.

من بندۀ خوارِ ذلیل هستم و تو پروردگار عزیزِ بزرگوار. مسئلۀ احمد‌الحسن را برای من با واضح‌ترین بیان و گویاترین زبان، روشن فرما؛ که اگر از اولیای تو باشد او را تصدیق و با او بیعت و او را یاری می‌کنم ولی اگر دشمن تو باشد او را تکذیب می‌کنم و با او می‌جنگم. ای کسی‌که به حواریون وحی فرمود و برای آنها گواهی داد که عیسی ع فرستاده‌اش است:

«و به حواريّون وحی کردم: به من و به پيامبر من ايمان بياوريد. گفتند: ايمان آورديم، گواه باش که ما تسليم‌شدگانیم».

برای من هم گواهی دِه و این مسأله را برایم روشن فرما، پوست و مو و گوشت و خون و استخوانم و هرچه از روح و جسم من در زمین هست، شهادت می‌دهد که گواهیِ تو بزرگ‌ترین گواهی است:

«بگو: شهادت چه‌کسی از هر شهادتی بزرگ‌تر است؟ بگو: خدا ميان من و شما شهادت می‌دهد».

ای کسی‌که خودش را برای کافرین برای رسالت محمد ص شاهد قرار داد و فرمود:

«و کافران می‌گويند که تو پيامبر نيستی. بگو: خدا برای شهادت ميان من و شما کافی است»، «يا می‌گويند: اين کتاب، دروغی است که خود بافته است. بگو: اگر من آن را چون دروغی به هم بافته باشم، شما نمی‌توانيد خشم خدا را از من باز داريد. خدا از آن طعن‌ها که به آن می‌زنيد آگاه‌تر است و شهادت او ميان من و شما کافی است و او است آمرزندۀ مهربان»،

«بگو شهادت خدا ميان من و شما کافی است؛ زيرا او به بندگانش آگاه و بينا است»؛

آنها گواهی تو را نادیده گرفتند. پروردگارا، به من گواهی دِه که من گواه و شهادت تو را نادیده نمی‌گیرم و گواهی می‌دهم که رؤیا، واقعیت و حقی است از جانب تو و نشانه‌های وحیت و کلماتی است که بر جهانیان تفضّل فرمودی.

ای کسی‌که ابراهیم ع را مدح کردی و پیامبری را در نسل ایشان قرار دادی؛ چرا که ایشان رؤیا را تصدیق نمود و تو خدای سبحان فرمودی:

«ما ندايش داديم: ای ابراهيم * رؤیا را تصدیق کردی و ما این چنین نيکوکاران را پاداش می‌دهيم» و مریم را مدح کردی و فرمودی: «و مريم دختر عمران را که شرمگاه خويش را از زنا نگه داشت و ما از روح خود در آن دميديم و او کلمات پروردگارش را تصديق کرد».

ای کسی‌که محمّد ص را خطاب قرار دادی و فرمودى:

«با اين قرآن که به تو وحی کرده‌ايم، بهترين داستان را برايت حکايت می‌کنيم، که تو پیش از اين از بی‌خبران بودی * آنگاه که يوسف به پدرش گفت: ای پدر، در خواب يازده ستاره و خورشيد و ماه را ديدم، ديدم که سجده‌ام می‌کنند».

پس رؤیا را در کتاب گران‌قَدرت بهترین حکایت نامیدی و هرکس از اولیایت و پیامبران و فرستادگانت که رؤیا را باور و تصدیق کرد، مدح فرمودی و کسانی‌که آن را تکذیب کردند و آن را خواب و خیالی پریشان و بی‌اساس نامیدند، سرزنش نمودی و در حالی‌که سخن تو حق است، فرمودی:

«روز حساب مردم نزديک شد و آنان همچنان در غفلت روي‌گردانند * از سوی پروردگارشان برايشان هيچ اندرز تازه‌ای نيامد، جز آنکه آن را شنيدند و سرگرم بازيچه بودند * دل‌های‌شان به لهو خو گرفته است و آن ستمگران سر در گوش يکديگر نهادند و گفتند: آيا اين مرد جز اين است که انسانی همانند شما است؟ آيا با آنکه به چشم خود می‌بينيد، همچنان از پِیِ جادو می‌رويد؟ * گفت: پروردگار من از هر سخنی در آسمان و زمين آگاه است و او شنوا و دانا است * گفتند: نه، خواب‌های پريشان است، يا دروغی است که به هم می‌بافد يا شاعری است؛ پس برای ما از آن‌گونه که به پيامبران پيشين داده شده بود، معجزه‌ای بياورد»

و فرعون و یارانش گفتند:

«اينها خواب‌های آشفته است و ما را به تعبير اين خواب‌ها، آگاهی نيست».

یوسف رؤیا را تصدیق و آن را تأویل نمود و تو ای خدای سبحان او را ستودی و فرمودی:

«ای يوسف، ای مرد راست‌گوی».

خداوندا! مرا همانندِ اولیایت و پیامبران و فرستادگانت قرار دِه تا رؤیا که شعاعی از وحیت و کلماتی است که بر جهانیان تفضّل فرمودی و آن را بهترین حکایت در کتابت قرار دادی، باور کنم و عهد و پیمانم را با تو نشکنم و وعده‌ات را فراموش نکنم.

سپس می‌گویی:

پروردگارا! به حق حضرت فاطمه ع یاریَم کن، پروردگارا! به حق حضرت فاطمه ع به من رحم کن، پروردگارا! به حق حضرت فاطمه ع مرا هدایت فرما!

منابع:

1- بقره: 54.

2- کافی: ج 1 ص 430 ؛ بحار الانوار: ج 24 ص 285.

3- مائده: 111.

4- انعام: 19.

5- رعد: 43.

6- احقاف: 8.

7- إسراء: 96.

8- صافات: 104 و 105.

9- تحریم: 12.

10- یوسف: 3 و 4.

11- انبیا: 1 تا 5.

12- یوسف: 44.

13- یوسف: 46.