چگونه با دلایل عقلی و نقلی ثابت می‌کنید که شما سفیر پنجم هستید

شما شیعیان معتقدید که سفرای امام زمان چهار نفر هستند و بعد از آن، سفارت قطع شده است. چطور با دلیل عقلی و نقلی از قرآن، تورات و انجیل ثابت می‌کنيد که شما سفیر پنجم هستيد؟!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

والحمد لله رب العالمین 

در تورات دوّمین سِفر پادشاهان اصحاح دوّم آمده است:«1 و چون پروردگار اراده نمود تا ایلیا را در گردباد به آسمان برد.... 8 و ایلیا ردایش را گرفت و آن را پیچاند و آن را به آب زد و آب به این‌سو و آن‌سو شکافته شد و هر دویشان به خشکی عبور نمودند 9 و هنگامی‌که عبور کردند، ایلیا به یشع گفت: قبل از اینکه از تو گرفته شوم آنچه را می‌خواهی برایت انجام دهم، بخواه. پس یشع گفت: نصیب مضاعف روح تو بر من شود 10 پس ایلیا گفت: درخواست بزرگی طلب نمودی! پس اگر هنگامی‌که من از نزد تو گرفته می‌شوم، مرا ببینی، برای تو چنین خواهد شد وگرنه نخواهد شد. 11 و چون این دو راه می‌رفتند و صحبت می‌کردند، ناگهان ارابۀ آتشین و اسبان نزول کردند و بِینشان جدایی انداخت. پس ایلیا در گردباد به آسمان بالا رفت 12 و یشع این صحنه را می‌دید و او فریاد می‌زد: پدر! پدر ! ارابۀ اسرائیل و سوارانش! و دیگر او را ندید...».

این وضعیت پیامبر خدا و فرستاده‌اش ایلیا ع است که مرفوع می‌باشد و تا حالا نمرده است و در زمین کارهای زیادی را برای خداوند سبحان و متعال انجام می‌دهد؛ ولی ساکنان زمین او را نمی‌بینند، چون کور هستند اگر‌چه چشمانشان باز است و نیز مانند ایلیا ع، خضر ع می‌باشد که او نیز مرفوع است و به دستور خداوند سبحان وظایفی در زمین دارد و همچنین عیسی ع که مرفوع است و اعمالی به امر خداوند سبحان در زمین دارد و امام مهدی ع محمد بن الحسن ع که او نیز مرفوع است و به امر خداوند سبحان، وظایفی در زمین دارد.

در آغاز غیبت عیسی ع، جانشینان و فرستادگان وی فرستاده شدند تا حقیقتی را که عیسی ع از جانب خداوند آورده بود تثبیت کنند و دین خداوند را روی زمین منتشر نمایند. از جملۀ ایشان، «شمعون صفا» یا آن‌گونه که در انجیل نامیده شده است «سمعان پطرس» و همچنین «یوحنا بربری» که اسمش در انجیل «یوحنا لاهوتی» است، می‌باشند.

سپس رسالت عیسی ع متوقف شد؛ ولی اینکه مدتی رسالت ایشان متوقف شود به این معنی نیست که تا ابد خاتمه یافته است. هیچ دلیل عقلی و نقلی وجود ندارد که این موضوع را تأیید کند بلکه دلایلی وجود دارد که عکس این قضیه را ثابت می‌نماید؛ از جمله اینکه عیسی ع هنگام بازگشتش و نزدیک شدن قیامت صغری، کسی را که تمثیلی از او است، ارسال می‌کند؛ که ان‌شاء‌الله دلیلش را خواهم آورد.

اما در خصوص امام مهدی ع، سفرای چهارگانه‌اش را در مدت غیبت صغری فرستاد؛ غیبتی که نزدیک هفتاد سال طول کشید. سپس سفارت و ارسال از جانب امام مهدی ع متوقف شد و در اینجا هم توقف برای مدتی به معنای خاتمه یافتن آن برای همیشه نیست؛ بلکه دلیلی وجود دارد که وقتی قیام امام مهدی ع نزدیک شود و هنگامۀ قیامت صغری برسد، فرستاده‌ای از جانب خود که تمثیلی از او می‌باشد، می‌فرستد، که ان‌شاء‌الله دلیل را خواهم آورد.

حال قبل از اینکه دلیل ارسال فرستاده‌ای از سوی ایشان که تمثیلی از این چهار نفر یعنی خضر، ایلیا، عیسی و محمد بن الحسن المهدی ع باشد را بیاورم، باید ببینیم که آیا مأموریت آنها یکی است یا با هم فرق می‌کند؟

حقیقت این است که مأموریت اینان یکی است و آنها متّحد هستند و هیچ اختلافی بین آنها وجود ندارد؛ چرا‌که پروردگارشان یکی و دینشان نیز یکی است؛ یعنی تسلیم شدن در برابر خداوند سبحان و متعال. همۀ آنها به سوی خداوند فرامی‌خوانند و به دستور و فرمان او عمل می‌کنند. حقیقتی که به آن فرا می‌خوانند یکی است و غایت آنها که همان قیامت صغری می‌باشد نیز یکسان است و هدفشان نیز یکی است؛ یعنی نشر عدالت و توحید و بندگی خداوند در روی زمین آن‌گونه که مورد پسند خداوند سبحان و متعال است. پس اینان متحدند و هیچ اختلافی بینشان نیست، غایت و هدف یکسانی را طلب می‌کنند و پروردگار و خدایشان نیز، یکی است، پس باید فرستادۀ همگی‌شان نیز یکی باشد و در عین حال، او فرستاده‌ای از جانب خداوند نیز می‌باشد؛ چرا که ایشان به فرمان خداوند عمل می‌کنند و نمایندۀ آنها، نمایندۀ خداوند و جانشین آنها روی زمین، جانشین خداوند می‌باشد؛ چرا‌که آنها، جانشینان خداوند در روی زمینش می‌باشند.

حال دلایلی را ارایه می‌نماییم که هنگام قیامت صغری و برپایی دولت عدل الهی، آنها فرستاده‌ای را از جانب خود می‌فرستند؛ فقط چند دلیل می‌آوریم و تفصیل مطلب در این مقام نمی‌گنجد.

اوّل: در قرآن، احادیث پیامبر ص و احادیث ائمه ع:

الف - در قرآن:

1- خداوند متعال می‌فرماید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«فَارْتَقِبْ یوْمَ تَأْتِی السَّماءُ بِدُخانٍ مُبِینٍ * یغْشَى النَّاسَ هذا عَذابٌ أَلِیمٌ * رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ * أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرى وَقَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِینٌ * ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ * إِنَّا كاشِفُوا الْعَذابِ قَلِیلاً إِنَّكُمْ عائِدُونَ * یوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَـﺔ َ الْكُبْرى إِنَّا مُنْتَقِمُونَ»(1)

(چشم انتظار روزی باش که آسمان دودی آشکارا بياورد * و آن دود مردم را در خود فرو پوشد و اين عذابی است دردآور * ای پروردگار ما، اين عذاب را از ما دورگردان که ما ايمان آورده‌ايم * کجا پند می‌پذيرند؟ حال آنکه چون فرستاده‌ای روشنگر بر آنها مبعوث شد * سپس از او رويگردان شدند و گفتند: ديوانه‌ای است تعليم يافته * عذاب را اندکی برمی‌داريم و شما باز به آيين خويش بازمی‌گرديد * روزی آنها را به صولتی سخت فرو گيريم که ما انتقام گيرنده‌ايم).

این دود، عذابی است و عذاب بعد از فرستاده شدن فرستاده‌ای واقع می‌شود. خداوند متعال می‌فرماید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«وَ ما كُنَّا مُعَذِّبِینَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً»(2)

(و ما هيچ قومی را عذاب نمی‌کنيم تا آنگاه که برايشان فرستاده‌ای بفرستيم)

همچنین این دود یا عذاب، مجازات تکذیب کردن فرستاده‌ای است که برای آنها فرستاده شده در حالی‌که فرستاده، در میانشان است، همان طور که به وضوح در آیات قرآن مشخص می‌باشد:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ»

(سپس از او رويگردان شدند و گفتند: ديوانه‌ای است تعليم يافته)

و نیز این دود یا عذاب پس از سایه افکندن، ایمان ساکنان زمین را به این فرستاده آشکار می‌کند همان‌طور که عذاب بر قوم یونس ع یا یونان سایه افکند.

همچنین این دود یا عذاب، مقارن با قیامت صغری می‌باشد و همان‌گونه که در آیه واضح است، همان حملۀ کوچک (بطشه صغری) می‌باشد و پس از آن چیزی جز حملۀ بزرگ (بطشه کبری) و انتقام از ظالمین نخواهد بود.

بنابراین دود (دخان) از نشانه‌های قیام قائم ع (3) که در سخنان ائمه ع نقل شده است و هم‌زمان با آمدن فرستاده‌ای می‌باشد؛ بلکه به دلیل تکذیب این فرستاده از سوی ساکنان زمین واقع می‌شود. پس عقوبتی برای آنها می‌باشد:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«أَنَّى لَهُمُ الذِّكْرى وَ قَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِینٌ»

(کجا پند می‌پذيرند؟ حال آنکه چون فرستاده‌ای روشنگر بر آنها مبعوث شد)

این فرستاده کیست؟ ارسال‌کنندۀ این فرستاده کیست؟

2- خداوند متعال می‌فرماید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«بِسْم اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ یسَبِّحُ لِلهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِیزِ الْحَكِیمِ * هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الأُمِّیینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یتْلُوا عَلَیهِمْ آیاتِهِ وَ یزَكِّیهِمْ وَیعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَالْحِكْمَـﺔ َ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُبِینٍ * وَآخَرِینَ مِنْهُمْ لَمَّا یلْحَقُوا بِهِمْ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ * ذلِكَ فَضْل الله یؤْتِیهِ مَنْ یشاءُ و اللهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ»(4)

(به نام خدای بخشايندۀ مهربان. خدا را تسبيح می‌گويند هرچه در آسمان‌ها و هرچه در زمين است، آن فرمانروای پاک پیروزمند حکیم را * اوست خدايی که ميان مردمی بی‌کتاب، پيامبری از خودشان مبعوث داشت تا آياتش را بر آنها بخواند و کتاب و حکمتشان بياموزد اگر چه پيش از آن در گمراهی آشکار بودند * و بر گروهی ديگر که هنوز به آنها نپيوسته‌اند و پيروزمندِ حکيم است * اين نعمت خداوند است که به هرکه خواهد ارزانيش دارد و خدا را بخشايشی است بزرگ).

یعنی بر گروهی ديگر که هنوز به آنها نپيوسته‌اند، در بینشان فرستاده‌ای از خودشان خواهد فرستاد تا آیات خداوند را بر آنان بخواند و آنها را پاک سازد و به آنان کتاب الهی و حکمت خداوند را بیاموزد.

به طور قطع امکان ندارد حضرت محمّد ص بعد از رحلتش به سوی خداوند آیات خداوند را بر دیگران (نسل‌های بعدی) بخواند، پس باید بعد از او فرستاده‌ای باشد؛ فرستاده‌ای از امیّین یعنی امّ القرای زمان خودش و این صفات را داشته باشد که آیات خداوند را تلاوت کند و مردم را پاک سازد؛ یعنی آنها را پاکیزه گرداند تا در ملکوت آسمان‌ها نظاره کنند، و به آنها کتاب و حکمت بیاموزد.

3- خداوند می‌فرماید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«وَلِكُلِّ أُمَّـﺔ رَسُولٌ فَإِذَا جَاءَ رَسُولُهُمْ قُضِی بَینَهُمْ بِالْقِسْطِ وَهُمْ لا یظْلَمُونَ»(5)

(و هر امّتی فرستاده‌ای دارد و چون فرستاده‌شان بيامد، کارها ميانشان به عدالت فيصله يافت و مورد ستم واقع نشدند)

جابر از امام باقر ع روایت می‌کند: از تفسیر اين آیه پرسیدم:

«وَلِكُلِّ أُمَّـﺔ رَسُولٌ فَإِذَا جَاءَ رَسُولُهُمْ قُضِی بَینَهُمْ بِالْقِسْطِ وَهُمْ لا یظْلَمُونَ».

فرمود:«تفسیر باطنی آن این است که در هر قرنی برای این امّت، فرستاده‌ای از خاندان محمّد ص به سوی قرنی که او فرستادۀ آن است، خروج می‌کند. آنها اولیا و فرستادگان‌اند و اما این سخن خداوند: «فَإِذَا جَاءَ رَسُولُهُمْ قُضِی بَینَهُمْ بِالْقِسْطِ» این است که فرستادگان با قسط و عدالت قضاوت و رهبری می‌کنند و همان‌طور که خداوند می‌فرماید، آنها مورد ظلم واقع نمی‌شوند».(6)

این موارد به اختصار، کفایت می‌کند و اگر بخواهیم دلایل قرآنی را برشمریم مطلب به درازا خواهد کشید.

ب- از حضرت محمّد ص احادیث زیادی از طریق شیعه و سنّی نقل شده است که دلالت بر وجود یک مهدی و قائم قبل از امام مهدی ع می‌نمایند؛ او با امام زمان در ارتباط است و فرستادۀ وی ع و دست راستش و وصیّش می‌باشد.

وصیّت رسول اکرم ص به این شخص با اسم و صفت هدایت می‌کند؛ اینکه او مهدی اول است، نامش احمد و از نسل امام مهدی ع می‌باشد.

ائمه ع نیز این شخصی که امام مهدی ع او را می‌فرستد با اسم، محل سکونت و ویژگی‌هایش توصیف کرده‌اند؛ نامش احمد است، از بصره و.... و.... به جهت اختصار، از نقل احادیث معذورم، برای اطلاعات بیشتر به کتاب‌های منتشر شدۀ انصار امام مهدی ع مراجعه کنید مانند «البلاغ المبین»، «الرد الحاسم» و «الرد القاصم» و بعضی از بیانیه‌هایی که در آنها به برخی از این روایات اشاره شده است؛ روایاتی که بزرگان علمای شیعه از صدها سال پیش از رسول خدا ص و ائمه ع روایت می‌کنند و بعضی از این روایت‌ها را علمای سنّی نیز در کتاب‌هایشان روایت نموده‌اند.

دوّم: در تورات

1- سِفر إشعیا:«26 پس پرچمی برای امّت‌های دور دست برپا می‌شود و از جای جای زمین برایشان فریاد خواهد زد 27 ناگهان آنان به سرعت می‌آیند در حالی‌که در میان آنها شخص از پا افتاده‌ای وجود ندارد، نه چرت می‌زنند و نه می‌خوابند نه کمربندشان و نه بند کفششان پاره نمی‌شود 28 کسانی‌که نوک تیرهایشان تیز و سُم اسب‌هایشان چون سنگ خارا است و چرخ‌هایشان مثل طوفان شمرده خواهد شد 29 جوانانشان مثل طوفان هستند. مثل بچه شیر می‌غرند و به سرعت شکار خود را به چنگ می‌آورند و به سلامت می‌برند و رهاننده‌ای نخواهد بود 30 و در آن روز بر ایشان چون دریا شورش خواهند کرد....».(7)

این ویژگی‌ها یعنی نمی‌خوابند و.... و.... و.... خصوصیات اصحاب قائم ع می‌باشد همان‌گونه که در روایات از آل محمد ع نقل شده است.(8) حال برپا کنندۀ پرچم کیست؟ (پرچم را برای امّت‌ها برخواهد افراشت)؛ یعنی کسی‌كه از مردم بیعت می‌خواهد و انصار و یاران را برای امام مهدی ع و عیسی و ایلیا و خضر ع گرد خواهد آورد.

اصحاح یازدهم:«1 و از تنۀ یسّی شاخه‌ای خارج می‌شود و شاخه‌ای از ریشه‌هایش خواهد شکفت 2 و روح پروردگار بر او قرار خواهد گرفت، روح حکمت و فهم، روح مشورت و قدرت، روح معرفت و ترس از خداوند 3 و خوشی او در ترس از پروردگار خواهد بود، صرفاً بر وفق مشاهدۀ چشمش قضاوت نمی‌کند و موافق سمع گوش‌هایش حکم نمی‌دهد 4 بلکه مسکینان را با عدالت داوری خواهد کرد و در میان بی‌نوایان زمین با انصاف حکم خواهد راند. زمین را با عصای دهانش می‌زند و منافق با نفس لب‌هایش خواهد مرد 5 کمربند کمرش، عدالت و کمربند میانش، امانت خواهد بود 6 پس گرگ با گوسفندان سکونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید و گوساله با شیر.... 9 و در تمام کوه مقدس من، فساد نمی‌کنند و کار زشتی انجام نمی‌دهند زیرا زمین از معرفت پروردگار پُر می‌شود همان‌طور که آب، دریا را می‌پوشاند 10 و در آن روز ریشۀ یسّی به عنوان پرچمی برای مردم برپا خواهد شد و امّت‌ها فقط او را طلب خواهند کرد و او با جلال خواهد بود».(9)

تمام این حوادث با قیامت صغری مناسبت دارد و در گذشته اتفاق نیفتاده است و جز در دولت عدالت الهی اتفاق نمی‌افتد.

اما یسّی در تورات شناخته شده است؛ او پدر پیامبر خدا داوود ع است و مادر امام مهدی ع از نسل داوود ع می‌باشد.

داستان آن به صورت کاملاً خلاصه به شرح زیر می‌باشد: «او ملکه‌ای است که جدّش قیصر روم می‌باشد. در خواب، عیسی ع و جانشین وی یعنی شمعون صفا و محمّد ع را می‌بیند و حضرت محمّد ص او را از حضرت عیسی ع برای فرزندش امام حسن عسکری ع خواستگاری می‌کند. عیسی ع به شمعون صفا (سمعان بطرس) می‌گوید: افتخار بزرگی نصیبت شده است؛ چرا که وی (مادر امام زمان ع) از نوادگان شمعون صفا (سمعان بطرس)، وصی و جانشین عیسی ع می‌باشد. بعد از این رؤیا، رؤیاهای زیادی می‌بیند، خودش را اسیر می‌کند و معجزه‌های زیادی برایش اتفاق می‌افتد تا به خانۀ امام علی هادی ع می‌رسد و آن حضرت وی را به همسری فرزندش امام حسن عسکری ع درمی‌آورد و از او امام محمّد بن الحسن المهدی ع متولد می‌شود».(10)

پس امام مهدی محمد بن الحسن العسکری ع از ناحیۀ مادری جزو نوادگان اسرائیل (یعقوب ع) و از ناحیۀ پدری از نوادگان محمّد ص به شمار می‌رود.

پس اینکه حضرت مهدی ع شاخه‌ای از تنۀ یسّی است، بر او صدق می‌کند.

همان‌گونه که این مورد بر مهدی اوّل از مهدیین دوازده‌گانه نیز صدق می‌کند؛ چرا که او نیز شاخه‌ای است که از شاخه‌ای از تنۀ یسّی بیرون می‌آید؛ چرا که او از نسل امام مهدی ع است.

مهدی اوّل که طبق روایات رسول اکرم ص و ائمه ع، نامش احمد است، فرستادۀ امام مهدی ع و وصی و نیز دست راست وی می‌باشد و اولین کسی است که در آغاز ظهورش، قبل از اینکه با شمشیر قیام کند به وی ایمان می‌آورد. به جهت اختصار، به این مقدار بسنده می‌کنم. اگر خواستار توضیحات بیشتر هستی به تورات سِفر اشعیا، اصحاح‌های سیزدهم، چهل و دوم، چهل و سوم، چهل و چهارم، چل و نهم، شصت و سوم، شصت و پنجم و شصت و ششم مراجعه نما و در آنها به خوبی تدبّر کن.

2- سفر دانیال اصحاح دوّم:«.... 31 ای پادشاه تو در خواب مجسمۀ بزرگی دیدی.... 34 وقتی تو به آن نگاه می‌کردی، سنگی بدون اینکه کسی به آن دست بزند، به پاهای گلی و آهنین آن مجسمه اصابت کرد و آن مجسمه را درهم شکست. 35 آن‌گاه آهن، گِل، برنج، نقره و طلا همه با هم خُرد شدند و باد ذرات آن را همچون گرد و غباری که در تابستان از کاه خرمن برمی‌خیزد چنان پراکند که دیگر اثری از آن بر جای نماند. اما آن سنگی که به مجسمه برخورد کرد آن‌قدر بزرگ شد که مانند کوه بزرگی گردید و سراسر روی زمین را پوشانید....».(1)

این سنگی که حکومت طاغوت و شیطان را از بین می‌برد، فرستاده‌ای از سوی امام مهدی ع و عیسی و ایلیا و خضر ع می‌باشد.

اصحاح هفتم:«2 دانيال پاسخ داد و گفت: شبگاهان در عالم رؤيا ديدم كه ناگاه چهار باد آسمان بر دريای عظيم تاختند 3 و چهار حیوان بزرگ كه با هم فرق داشتند از دريا بيرون آمدند 4 اولین آنها مثل شير بود و بال‌های عقاب داشت و من نظر كردم تا بال‌هايش كنده شد و بر زمین برخاست و بر پايهای خود مثل انسان قرار گرفت و قلب انسان به او داده شد 5 و اينك حیوان دوم مثل خرس بود و بر يک طرف خود بلند شد و در دهانش در ميان دندان‌هايش سه دنده بود و وی را چنين گفتند: برخيز و گوشت بسيار بخور 6 بعد از آن نگريستم و اينک مثل پلنگ بود كه بر پشتش چهار بال پرنده داشت و اين حیوان وحشی چهار سر داشت و سلطنت به او داده شد 7 بعد از آن در رؤياهای شب نظر كردم و اينک وحش چهارم كه هولناک و مهيب و بسيار زورآور بود و دندان‌های بزرگ آهنين داشت و باقی‌مانده را می‌خورد و پاره پاره می‌كرد و با پاهایش پايمال می‌نمود و با همۀ وحوشی كه قبل از او بودند، فرق داشت و او ده شاخ داشت 8 پس در اين شاخ‌ها تأمّل می‌نمودم كه اينک از ميان آنها شاخ كوچک ديگری برآمد و پيش رويش سه شاخ از آن شاخ‌های اول از ريشه كنده شد و اينک اين شاخ، چشمانی مانند چشم انسان و دهانی كه به سخنان تكبرآميز متكلّم بود، داشت 9 و نظر می‌كردم تا كرسی‌ها برقرار شد و قديم‌الايام جلوس فرمود. لباسش مثل برف سفيد و موی سرش مثل پشم پاک و عرش او شعله‌های آتش و چرخ‌هایش آتش ملتهب بود 10 نهری از آتش جاری شده، از پيش روی او بيرون آمد. هزاران هزار او را خدمت می‌كردند و كرورها كرور به حضور وی ايستاده بودند. ديوان برپا شد و دفترها گشوده گرديد 11 آنگاه نظر كردم به سبب سخنان تكبّرآميزی كه آن شاخ می‌گفت. پس نگريستم تا آن وحش كشته شد و جسد او هلاک گرديده، به آتش مشتعل تسليم شد 12 اما ساير وحوش، سلطنت از ايشان گرفته شد، لكن درازی عمر به ایشان داده شد، تا زمانی و وقتی 13 در رؤيای شب نگريستم و اينک مَثَل پسر انسان با ابرهای آسمان آمد و نزد قديم الايام رسيد و او را به حضور وی آوردند14 و سلطنت و جلال و ملكوت به او داده شد تا جميع قوم‌ها و امّت‌ها و زبان‌ها او را خدمت نمايند. سلطنت او سلطنت جاودانی و بی‌زوال است و ملكوت او زايل نخواهد شد 15 اما روح من دانيال در جسدم مدهوش شد و رؤياهای سرم مرا مضطرب ساخت 16 و به يكی از حاضرين نزديک شده، حقيقت اين همه امور را از وی پرسيدم. او به من تكلم نموده، تفسير امور را برایم بيان كرد 17 كه اين وحوش عظيمی كه عدد ايشان چهار است، چهار پادشاه می‌باشند كه از زمين خواهند برخاست 18 اما مقدسان حضرت اعلی سلطنت را خواهند گرفت و مملكت را تا به ابد و تا ابدالآبدین متصرّف خواهند بود 19 آنگاه آرزو داشتم كه حقيقت امر را دربارۀ وحش چهارم كه مخالف همۀ ديگران و بسيار هولناک بود و دندان‌های آهنين و چنگال‌های برنجين داشت و سايرين را می‌خورد و پاره پاره می‌كرد و با پاهایش پايمال می‌نمود، بدانم 20 و كيفيّت ده شاخ را كه بر سر او بود و آن ديگری را كه برآمد و پيش روی او سه شاخ افتاد، يعنی آن شاخی كه چشمان و دهانی را كه سخنان تكبّرآميز می‌گفت داشت و نمايش او از رفقايش سخت‌تر بود 21 پس ملاحظه كردم و اين شاخ با مقدّسان جنگ كرده، بر ايشاناستيلا يافت 22 تا حينی كه قديم الايام آمد و داوری به مقدّسان حضرت اعلی تسليم شد و زمانی رسيد كه مقدّسان ملكوت را به تصرّف آوردند 23 پس او چنين گفت: اما وحش چهارم، چهارمین سلطنت بر زمين خواهد بود و با همۀ سلطنت‌ها متفاوت خواهد بود و تمامی جهان را خواهد خورد و آن را پايمال نموده، پاره پاره خواهد كرد 24 و ده شاخِ اين مملكت، ده پادشاه می‌باشند كه خواهند برخاست و ديگری بعد از ايشان خواهد برخاست و او مخالف اولين خواهد بود و سه پادشاه را به زير خواهد افكند 25 و سخنان بر ضدّ حضرت اعلی خواهد گفت و مقدّسان حضرت اعلی را ذليل خواهد ساخت و قصد تبديل نمودن زمان‌ها و شرايع خواهد نمود و ایشان تا زمانی و دو زمان و نصف زمان به دست او تسليم خواهند شد 26 پس ديوان برپا خواهد شد و سلطنت او را از او گرفته، آن را تا به انتها تباه و تلف خواهند نمود 27 و ملكوت و سلطنت و حشمت مملكتی كه زير تمامی آسمان‌ها است به قوم مقدّسان حضرت اعلی داده خواهد شد كه ملكوت او ملكوت جاودانی است و جميع ممالك فقط او را عبادت و اطاعت خواهند نمود 28 انتهای امر تا به اينجا است....».(11)

شیری با دو بال اشاره به امپراطوری انگلستان دارد كه در اروپا قد علم كرد و سمبلش شیری با دو بال می‌باشد. امّا خرس نمادِ شوروی است كه گوشت زیادی می‌خورد یعنی مردمان زیادی را كشته است.... ولی حیوان چهارم که از آهن است، امپراطوری آمریكا می‌باشد كه با اسلحه و ثروت به همه جای این دنیا تسلط پیدا كرده است و آن را لگد کوب می‌کند.

قدیم الایّام همان امام مهدی ع است و همان‌طور که دانیال گفته است، در نهایت آمریکا در آتش خواهد سوخت، ان‌شاء‌الله.

امام مهدی ع و عیسی و ایلیا و خضر ع در قیامت صغری می‌آیند؛ قیامتی که حساب، عذاب و نقمتی است برای ظالمان. آیا عذاب و نقمت قبل از هشدار دادن، درست است؟ پس بیم‌دهنده كیست؟‌

پس باید فرستاده‌ای قبل از ظهور ایشان ع باشد تا مردم را بیم و بشارت دهد. این مقدار به اختصار از تورات كافی است.

سوّم: در انجیل

انجیل متی اصحاح بیست و چهارم:«و ... 6 و جنگ‌ها و اخبار جنگ‌ها را خواهید شنید.... 15 پس چون مكروه ویرانی را كه به زبان دانیال نبی گفته شده و در مكان مقدس موجود است ببینید.... 22 ولی به خاطر برگزیدگان آن روزها كوتاه خواهد شد.... زیرا همچنان كه برق از مشرق‌ها ساطع شده تا به مغرب‌ها ظاهر می‌شود آمدن پسر انسان نیز اینچنین خواهد بود.... و ‌بعد از مصیبت آن ایام آفتاب تاریک گردد و ماه نور خود را ندهد....».

در این اصحاح، عیسی ع نشانه‌های قیامت صغری را ذكر می‌كند همان‌طور كه رسول خدا حضرت محمد ص و ائمه ع ذكر كرده‌اند، جنگ‌ها، خورشید گرفتگی، ماه‌گرفتگی(12) .... و مكروه ویرانی (آمریكا).... مهّم این است كه وی در آغاز ظهورش از مشرق به سمت مغرب حركت می‌كند و مشرق نسبت به مكان عیسی ع در آن زمان عراق مى‌باشد، و نوری كه از مشرق خارج و در مغرب ظاهر شده ابراهیم است كه از عراق خارج و در سرزمین مقدس ظاهر شده است.

و عیسی ع‌ دربارۀ یوحنا (یحیی) گفته كه او ایلیا یا مَثَل ایلیا است؛«ولی اکنون به شما می‌گویم كه ایلیا آمده است و او را نشناختند بلكه آنچه خواستند با وی انجام دادند. به همین صورت پسر انسان نیز از ایشان آزار و اذیت خواهد دید. گویا شاگردان دریافتند كه دربارۀ یحیی تعمید دهنده به ایشان سخن می‌گفت....».(13)

عيسى ع دربارۀ يوحنا می‌فرماید:«اگر خواستید قبول كنید این همان ایلیا است که انتظار آمدنش وجود دارد، هركه گوش شنوا دارد بیاید و بشنود».(14)

بنابراين خروج فرستاده‌ای كه امام مهدی ع و کسانی‌كه با او هستند یعنی عیسی و ایلیا و خضر ع می‌فرستند، از عراق خواهد بود، و می‌توان به این معنی، خروج او را خروج عیسی ع دانست، همان‌گونه که خروج یوحنا در یک مرحلۀ مشخص بیانگر خروج ایلیا بود و ممكن است این فرستاده از ملّت دیگری باشد همان‌طور كه عیسی ع می‌فرماید: «از این‌رو به شما می‌گویم كه ملكوت خداوند از شما گرفته مى‌شود و به امّتی كه به ثمره‌اش عمل می‌کند، عطا خواهد شد».(15)

و عیسی ع فرمود:«پس شما نیز آماده باشید؛ زیرا در ساعتی كه گمان نمی‌برید پسر انسان می‌آید. پس آن غلام امین دانا كیست كه آقایش او را تعيين كرده است تا بر بنده‌هايش طعام (يا همان علم و معرفت و حكمت) دهد. در اين حال خوشا به حال آن غلامی كه چون آقایش آید او را در چنین كاری مشغول یابد».(16)

این غلام امین دانا كیست؟ جز فرستاده‌ای از جانب امام مهدی، عیسی، ایلیا و خضر ع؟

و عیسی ع فرمود:«5 امّا الآن نزد فرستندۀ خود می‌روم و كسی از شما از من نپرسد به كجا می‌روی 6 وليكن چون اين را به شما گفتم، دل شما از غم پُر شده است 7 و من به شما راست می‌گويم كه رفتن من برای شما بهتر است؛ زيرا اگر نروم تسلّی‌دهنده نزد شما نخواهد آمد.

اما اگر بروم او را نزد شما می‌فرستم 8 و چون او آيد، جهان را بر گناه و عدالت و داوری ملزم خواهد نمود 9 اما بر گناه؛ زيرا آنها به من ايمان نمی‌آورند 10 و اما بر عدالت، از آن سبب كه نزد پدر خود می‌روم و ديگر مرا نخواهيد ديد 11 و امّا بر داوری، از آن‌رو كه بر رئيس اين جهان حكم شده است».(17)

این تسلّی‌دهنده كه فرستاده می‌شود كیست؟ و این فردی كه اهل جهان را به جهت گناهانشان و تكذیب انبیا و رسولان و قتل آنان و نپذیرفتن حقیقت انبیا و وصيّت‌هايشان و برای ضایع کردن بهرۀ آنها در قیامت صغری و بی‌حرمتی‌شان به رئیس این جهان یعنی امام مهدی ع سرزنش و توبیخ می‌كند، کیست؟ عیسی ع می‌فرماید:«12 و بسيار چيزهای ديگر نيز دارم که به شما بگويم، ولی الآن طاقت تحمّل‌شان را نداريد 13 ولی هنگامی‌که او يعنی روحِ راستی آيد، شما را به جميع راستی هدايت خواهد كرد زيرا كه از خود تكّلم نمی‌كند بلكه فقط به آنچه شنيده است سخن خواهد گفت و از امور بسیاری به شما خبر خواهد داد 14 او مرا جلال خواهد داد زيرا آنچه از آنِ من است خواهد گرفت و به شما خبر خواهد داد».(18)

از ابو‌عبد‎الله ع روایت شده است كه فرمود:«علم بیست و هفت حرف دارد و همۀ آن چیزی كه انبیا آورده‌اند دو حرف است، مردم تا امروز جز این دو حرف از علم چیزی نمی‌دانند. پس اگر قائم،‌ ظهور كند بیست و پنج حرف دیگر علم را نیز خارج می‌کند و آن را بین مردم منتشر می‌كند و این دو حرف را نیز به آن می‌پیوندد تا بیست و هفت حرف علم بین مردم منتشر شود».(19)

فكر می‌كنم توضيحاتی كه دادم هرچند مختصر بود ولی برای كسی‌كه طالب حق و حقیقت است كافی باشد. اگر توضیحات بیشترى خواستید در رؤیای یوحنای لاهوتی مطالب بسیاری برای كسی‌كه طالب حقیقت است وجود دارد و من جهت اختصار از آوردن‌شان صرف نظر می‌کنم.یادآور می‌شوم هنگامی‌که عیسی ع مبعوث شد، یهود گفتند:«آیا از ناصره چیز صالحی خارج می‌شود؟»(20) و گفتند: «تحقیق کنید و ببینید که هیچ پیغمبری از جلیل نبوده است»(21) و گفتند: «و آیا مسیح از جلیل می‌آید؟ آیا کتاب نگفت که او از نسل داوود از بیت لحم است؟ مسیح از روستایی که داوود در آن بوده است، می‌آید؟».(22)

و در انتها نصیحت من به شما این است كه در این سخنان نیک بیندیشی... در تورات آمده است: «با تمام قلبت به من توکّل كن و به فهم و اندیشۀ خود اعتماد مكن. در همۀ راه‌ها مرا بشناس و من راه را به تو نشان خواهم داد. خود را حكیم مپندار، مرا گرامی بدار و خودت را با سخن من تأدیب نما».

منابع:

1- دخان: 10 تا 16.

2- إسراء: 15.

3- از زراره و حمران و محمد بن مسلم، از ابوجعفر و ابوعبدالله ع در سخن خداوند متعال:

«يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لاَ يَنفَعُ نَفْساً إِيمَانُهَا»

(روزی که برخی از آیات پروردگارت بیاید. ایمان فردی، برایش سودمند نیست).

فرمود: «طلوع خورشید از مغرب و خروج دابه و جنبنده و دخان و مردی اصرار دارد و برای ایمان کاری نمی‌کند. سپس آیات می‌آید و ایمانش، برای سودمند نیست.» (بحار الأنوار: ج6 ص312).

در شرح احقاق الحق آمده است: درباره دخان. علی بن حسین: «دخان و دودی است که پیش از قیامت می‌آید و نفس‌های کافران را می‌گیرد». (شرح إحقاق الحق للسيد المرعشي: ج28 ص98)

4- جمعه: 1 تا 4.

5- یونس: 47.

6- تفسیر عیاشی: ص 119؛ بحار الانوار: ج 24 ص 306.

7- اصحاح پنجم: 6 تا 30.

8- در مورد فضایل یاران قائم ع روایاتی وارد شده است؛ از جمله روایتی که صدوق از ابو‌بصیر نقل کرده است که گفت: ابوعبدالله ع فرمود: «این سخن لوط به قومش «لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ» (کاش در برابر شما قدرتی می‌داشتم يا می‌توانستم به رکن شدید پناه ببرم) نبود مگر آرزوی او بر داشتن نیروی قائم ع و ذکری بر شدت یاران او؛ هر مردی از ایشان نیروی چهل مرد را خواهد داشت، قلبش از زبرجد سخت‌تر است، اگر بر کوه‌های آهن عبور کنند، ریشه‌کنشان کنند و شمشیرهای خود را بر زمین نگذارند تا خداوند عزوجلّ راضی شود» کمال الدین و تمام النعمـﺔ: ص 673.

9- اصحاح یازدهم: 1 تا 10.

10- رجوع نمایید به کمال الدین: ص 417 باب «آنچه دربارۀ سیده نرجس مادر قائم ع روایت شده است».

11- سفر دانیال اصحاح هفتم.

12- به علامت‌های ظهور که پیامبر ص و اهل‎بیت طاهر او ع در منابع مسلمانان مراجعه نمایید. سید احمد‌الحسن ع بسیاری از آنها را در کتاب گوساله جلد 2 توضیح داده‌اند.

13- انجیل متی اصحاح هفدهم.

14- اصحاح یازدهم.

15- متی: اصحاح بیست و یکم.

16- اصحاح بیست و یکم.

17- انجیل یوحنا اصحاح شانزدهم.

18- انجیل یوحنا اصحاح شانزدهم.

19- مختصر بصائر الدرجات: ص 117؛ بحار الانوار: ج 52 ص 336.

20- یوحنا اصحاح اول - آیه: 46.

21- یوحنا اصحاح هفتم - آیه: 52.

22- یوحنا اصحاح هفتم - آیه: 41 و 42.