Logo

جواب منیر 3 پرسش 235 : رجعت مربوط به انسان و جن است و امت‌ها را شامل نمی‌شود بلکه مختص افراد است؛ کسانی که ایمان محض داشتند، بازمی‌گردند و آنان که کفر محض داشتند نیز بازمی‌گردند...

سوال 1: آیه‌ای در قران هست که چنین معنایی را می‌رساند و همان‌طور که از اهل بیت(ع) نیز نقل شده است، رجعت شامل حال همه نمی‌شود و امت‌هایی وجود دارند که شامل رجعت نمی‌شوند؛ آنها چه کسانی هستند؟ و آیه‌ی قرانی که در این مورد سخن می‌گوید، کدام است؟

سوال 2: آیا اهل محشر به دلیل گرسنگی و تشنگی، غذا و نوشیدنی می‌خواهند؟ و دلیل قرانی یا براساس سنت بر این گفته، چیست؟

سوال 3: دلایل عقلی و نقلی معصومیت ائمه چیست؟

عراقی – عراق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

والحمدلله رب العالمین.

و صلی الله علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.

جواب سوال 1: رجعت مربوط به انسان و جن است و امت‌ها را شامل نمی‌شود بلکه مختص افراد است؛ کسانی که ایمان محض داشتند، بازمی‌گردند و آنان که کفر محض داشتند نیز بازمی‌گردند. یعنی کسانی که امتحانشان در رجعت تکرار می‌شود، ائمه‌ی عدل و پیروان خاصّ آنها و همچنین ائمه‌ی کفر و پیروان خاصّ آنها می‌باشند و مسئله‌ی رجعت را در بیش از یک جا توضیح داده‌ام که می‌توانی به آنها مراجعه نمایی(1) .

اما آیاتی که دلالت بر بازگشت (رجعت) بعضی از افراد امت‌ها می‌کنند بسیار است که آیه‌ی زیر، یکی از آنها است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَىٰ مَعَادٍ ۚ قُل رَّبِّي أَعْلَمُ مَن جَاءَ بِالْهُدَىٰ وَمَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ»(2)

(آن کس که قرآن را بر تو فرض کرد، تو را به وعده‌گاه بازمی‌گرداند. بگو: پروردگار من بهتر می‌داند که چه کسی هدایت را آورد و چه کسی در گمراهی آشکار است)،

این آیه درباره‌ی بازگشت محمد و آل محمد(ع) است که همان اهل قرآن می‌باشند.

خدای متعال می‌فرماید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«وَ يَوْمَ نحْشرُ مِن كلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِّمَّن يُكَذِّب بِئَايَتِنَا فَهُمْ يُوزَعُونَ»(3)

(روزی که از هر ملتی، گروهی از آنان را که آيات ما را تکذيب می‌کردند گرد می‌آوريم و آنان برانگیخته‌شدگانند)

که این آیه مربوط به رجعت امامان کفر و پیروان خاصّ آنها است.

جواب سوال 2: از ابو حمزه‌ی ثمالی از ابی الربیع روایت شده است که گفت: «در سالی که هشام بن عبدالملک حج می‌کرد همراه با ابوجعفر(ع)، حج می‌کردم و «نافع» خدمت‌کار عمر بن خطاب همراه او بود. نافع در رکن خانه به ابوجعفر(ع) نگریست در حالی که جمعی از خلق، گِرد حضرت بودند. پس گفت: ای امیرالمومنین، این مرد که خلق بر دورش جمع شده‌اند، کیست؟ هشام گفت: او محمد بن علی بن حسین(ع) است.

نافع گفت: به سوی او می‌روم از او درباره‌ی مسایلی که جز نبی یا وصیّ نبی پاسخم را نمی‌دهد، سوال می‌کنم. هشام گفت: برو شاید او را خجالت‌زده کنی. نافع آمد و از میان مردم گذشت و به ابوجعفر(ع) رسید و گفت: ای محمد بن علی، من تورات و انجیل و زبور و قرآن را خواندم و حلال و حرام آنها را شناختم و به سوی تو آمدم تا از مسایلی بپرسم که جز نبی یا وصیّ نبی یا فرزند نبی آنها را پاسخ نمی‌گوید. ابوجعفر(ع) سر بلند کرد و فرمود: از آنچه برایت آشکار شده است بپرس.... نافع گفت: درباره‌ی این سخن خدای عزّوجلّ مرا با خبر کن:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«یوم تُبَدَّلُ الأَرْضُ غيْرَ الأَرْض وَالسَّمَاوَاتُ»

(روزی که زمین و به غیر آن تبدیل شود و آسمان‌ها نیز)،

کدام زمین دگرگون می‌شود؟ ابوجعفر(ع) فرمود: «نانی سفید که از آن می‌خورند تا آن که خدا از حساب خلق، فارغ شود». نافع گفت: آنان چنان مشغول‌اند که از خوردن بازمی‌مانند. ابوجعفر(ع) فرمود: «آیا آنان در آن هنگام مشغول‌ترند یا آنگاه که در آتش می‌روند؟» نافع گفت: بلکه در آتش مشغول‌ترند. امام(ع) فرمود: خداوند می‌فرماید

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ»(4)

(دوزخيان بهشتيان را ندا دهند که از آب يا از چيزهايی که خدا به شما ارزانی داشته است بر ما فروريزيد)

چه چیز آنان را مشغول می‌نماید آنگاه که غذا می‌خواهند پس به آنان غذای زقوم داده شود و شراب خواستند پس به آنان از آب سوزان دوزخ داده شود؟» نافع گفت: راست گفتی ای فرزند رسول خدا!»(5) .

جواب سوال 3: عصمت موضوعی باطنی است و دلیل بر آن همان دلیل بر خلافت الهی است که قانون شناخت حجت می‌باشد و آن را در بیش از یک کتاب و بیش از یک جا بیان کردم از جمله در کتاب روشنگری‌ها(6)

منابع:

1- به کتاب متشابهات جلد 3 در جواب سوال از ارتباط بین داستان اصحاب کهف و موسی(ع) .... و جلد 4 در پاسخ معنی این سخن خداوند

«وَ هُوَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْأُولي‏ وَ الْآخِرَةِ وَ لَهُ الْحُکْمُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ»

(و او خداوندی است که هيچ خدايی به جز او نيست، ستايش خاص او است، چه در اين جهان و چه در جهان ديگر و فرمان فرمان او است و همگان به او بازگردانده می‌شويد)

و همچنین در جواب سوال: چرا خلقت زمین و روزی‌های آن چهار روز طول کشید ولی آسمان‌ها در دو روز خلق شد با این که آسمان‌ها بزرگتر است؟ و سایر موارد دیگر.

2- قصص: 85.

3- نمل: 83.

4- اعراف: 50.

5- احتجاج: ج 2 ص 59.

6- به کتاب روشنگری‌ها جلد 2 و سایر منابعی که به دست یمانی آل محمد(ع) نوشته شده است، مراجعه نمایید.

احمد الحسن