این که امام مهدی خاتم ائمه است چه معنا و مفهومی دارد

روایتی وارد شده است که می‌گوید امام محمد بن الحسن (ع) خاتم ائمه‌ی اطهار است. کلمه‌ی خاتم النبیین هم که در قرآن آمده است، بیان می‌کند که پس از رسول اکرم (ص) پیامبری وجود ندارد. سید احمدالحسن در برخی کتاب‌هایش آورده است که با ائمه و مهدیین رسالت آسمانی خاتمه می‌یابد به این معنا که پس از آنها کسی وجود ندارد و آنها خاتمه‌ی این امر هستند. سؤال این است: چگونه کلمه‌ی خاتم به معنای عدم وجود شخصی پس از پیامبر و پس از ائمه و مهدیین است ولی به معنای عدم وجود امامی پس از امام محمد بن الحسن (ع) نمی‌باشد؟ لطفاً جواب دهید.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
و الحمد لله رب العالمین، و صلی الله علی محمد و آله الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.

برادر عزیزم! سلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

برادرم، خداوند توفیقت دهد! بدان، همان طور که حضرت محمد (ص) نبوّت سابق را خاتمه داد و ارسال را از نو آغاز کرد، از سویی ـ‌همان‌طور که سید احمدالحسن در کتاب نبوّت خاتم شرح داده است‌ـ امام مهدی (ع) نیز در درجه‌ای مشخص همین گونه می‌باشد و ایشان خاتمِ مقامِ امامتی است که برای ائمه‌ی اثنی عشر (ع) می‌باشد و گشاینده‌ی امامتی جدید است که همان «هدایت» می‌باشد؛ پس امام مهدی (ع) نیز فرستنده‌ی مهدیین دوازده‌گانه از ذریه‌اش می‌باشد.

از همین رو از امیرالمؤمنین (ع) در مورد امور بعد از قائم روایتی وارد شده که مضمون آن چنین است:

(إن ذلك أمر موكول إليه)،

«آن امر موکول به او است».

و نیز از آن ایشان وارد شده است:

(يدعو إلى أمر غير الذي كان).

«به چیزی غیر از آن‌چه بوده است دعوت می‌کند».

و همچنین:

(يأتي بأمر جديد على العرب شديد).

«با امر جدیدی که بر عرب سخت و شدید است می‌آید».

و نیز از ایشان (ع) نقل شده است:

(إذا قام القائم دعا الناس إلى أمر قد خفي وضل عنه الجمهور).

«وقتی قائم قیام کند، مردم را به امری که مخفی بوده است و توده‌ی مردم آن را فراموش کرده‌اند دعوت می‌کند».

و نیز:

(يدعو إلى أمر من أقر به هدي ومن أنكره ضل وغوى).

«به امری دعوت می‌کند که هر کس به آن اقرار کند هدایت می‌یابد و هر کس آن را انکار کند به ضلالت می‌افتد و گمراه می‌شود».

و واضح است که گمراهی فقط با انکار امامتِ کسی که خدای متعال او را نصب فرموده است، محقق می‌شود.

چه چیزی است که قائم (ع) به آن فرا‌ می‌خواند؟ چیزی غیر از چیزی که قبلا بوده است، می‌باشد؛ چیزی که جدید است و بر عرب شدید و ...؟

سید احمدالحسن در کتاب نبوّت خاتم تشریح نموده است که بین خاتَم (با فتحه) و خاتِم (با کسره) تفاوت وجود دارد.

حضرت محمد (ص) «خاتَم» (با فتحه) است یعنی آن حضرت میان دو امر قرار دارد: بین رسالتی از جانب خدا و رسالتی از جانب محمد (ص). ایشان همچنین «خاتِم» (با کسره) است یعنی آن حضرت آخرینِ آنها است؛ یعنی آخرین کسی می‌باشد که به طور مستقیم از سوی خدا فرستاده شده است.

امام مهدی (ع) نیز «خاتَم» است یعنی وسط دو امر قرار دارد: بین امر امامت و امر هدایت.
ایشان همچنین «خاتِم» می‌باشد یعنی آخرینِ ائمه‌ی دوازده‌گانه است و ایشان گشاینده‌ی هدایت یعنی امامت مهدیین دوازده‌گانه می‌باشد. بنابراین حضرت (ع) مانند جدش مصطفی (ص) است: «الخاتم لما سبق و الفاتح لما استقبل» (خاتم بر گذشتگان و راه‌گشای آیندگان).

روایتی که می‌گوید امام مهدی (ع) آخرینِ ائمه (ع) است بر این دلالت دارد که ایشان آخرینِ دوازده نفری است که مقامی متفاوت از مقام مهدیین دوازده‌گانه از نسل امام مهدی (ع) دارند، و به این معنی نیست که بعد آن حضرت (ع)، امامی وجود ندارد. این روایت همچنین نفی کننده‌ی امامت مهدیین از نسل امام مهدی (ع) نمی‌باشد.

سخن در این باب بسیار است و امیدوارم آنچه ارائه شد کفایت کند.
خداوند شما را بر هر خیر و صلاحی موفق بدارد.

هیأت علمی
انصار امام مهدی(ع) (خداوند در زمین تمکینش دهد)