پس از طلوع خورشید از مغرب، حقیقت آشکار خواهد شد

سلام علیکم و رحمة الله و برکاته
من بر این باورم که حقیقت مانند روز روشن نمایان خواهد شد، پس از طلوع خورشید از مغرب؛ و آن هنگام ایمان کسی که پیش از آن ایمان نیاورده یا به هنگام ایمان کار نیکی انجام نداده باشد، برای او سودی نخواهد داشت.
خداوندا! بر آقای ما محمد و خاندان پاک و طاهر او درود فرست، همان‌ها که صاحب اختیار بندگان‌اند و به اذن خدای تعالی در هستی تصرف می‌کنند.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
و الحمد لله رب العالمین، و صلی الله علی محمد و آله الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.

برادر ارجمندم علی... امروز با ظهور داعی حق سید احمدالحسن، وصی و فرستاده‌ی امام مهدی (ع) به سوی عموم مردم، حقیقت ظاهر گشته است. آن‌چه شما بیان کرده‌ای، مربوط به نشانه‌ای از نشانه های ظهور امر امام است و شاید شما توجه نداشته‌ای که اهل بیت (ع) در آن دسته از روایات‌شان که مرتبط با قضیه‌ی امام مهدی (ع) است، با زبان اشاره سخن گفته‌اند، نه به صورت آشکارا و علنی! آیا شما مفهوم نهفته در این نشانه‌ی رمزگونه را درک کرده‌ای؟ سید احمدالحسن (ع) نیز با قانون الهیِ شناخت حجت‌های الهی از آدم (ع) تا آن‌گاه که خدا زمین و آن‌چه بر آن است را به میراث می‌برد و خدای سبحان آن را در کتاب کریم خود اثبات کرده، آمده است؛ این قانون، ثابت است و تغییر و تحولی در آن راه ندارد. لذا من تعجب می‌کنم که شما به یک نشانه‌ی رمزگونه متمسّک شده‌ای و قانون نمایانی که مانند روز روشن است را رها کرده‌ای.

آیا در ترک قانون الهی برای شناخت حجت خدا که ثابت است و تغییری در آن راه ندارد، و چنگ زدن به نشانه‌ای رمزگونه که ممکن است در آن بداء حاصل شود، هیچ حکمت یا طلب حق و حقیقت می‌بینی؟ گمان نمی‌کنم شما پس از این مطلب، به آن‌چه شما حقیقت گمانش کرده‌ای و حال آن که چیزی جز یک علامت نمادین بیش نیست متمسّک شوی. اما حقیقت در این سؤالی که می‌آید مستتر است: آیا خدای سبحان قانونی برای شناخت حجتش در همه‌ی زمان‌ها وضع کرده است؟ و آیا این قانون ثابت است و تغییر و تبدیلی در آن راه ندارد؟

پاسخ: آری، چنین قانونی وضع کرده است؛ از همان لحظات نخست در تنصیب آدم (ع):

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
(وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً)،(1 )

(و چون پروردگارت به فرشتگان گفت: من در زمين خليفه‌ای قرار می‌دهم).

ولی آن‌گاه که فرشتگان بر این تنصیب اعتراض کردند، حق تعالی برای مُحِق بودن آدم (ع) دومین رکن بعد از نص را بر آنها آشکار ساخت که علم بود. پس از آن که حق بر آنها متجلی گشت، خدای سبحان رکن سوم از قانونش را نمایان کرد که چنین بود: آنها را به سجده گزاردن بر آدم فرمان داد یعنی او را قبله‌ی فرشتگان نمود و آنها را به فرمان‌برداری از او و پیروی از فرمانش با این وصف که وی خلیفه‌ی الله است، ملزم ساخت؛ سخن او سخن خدا و فرمان او فرمان خدا و نهی او نهی خداوند سبحان است. در این قانون که از اولین روز و از نخستین لحظات برقرار بوده است، تغییر و تحول و تخلفی راه ندارد.
پس از این بیان مختصر، آیا تمسک به نشانه‌هایی که مشمول بداء است و ترک کردن قانون ثابت را کاری حکمت‌آمیز می‌بینی؟!!

برادرم! از شما خواهشمندم که به طور جدی آن‌چه دعوت یمانی مطرح می‌سازد را بررسی کنی و براهین و دلایل آن را جستجو نمایی و ببینی آیا قانون شناخت حجت، بر صاحب این دعوت منطبق است یا خیر. و پس از انجام این کار همان‌طور که اهل بیت (ع) توصیف کرده‌اند «امرنا ابین من الشمس» (امر ما از خورشید روشن‌تر است) قضیه برای شما روشن می‌گردد.

و الحمد لله وحده وحده وحده.

هیأت علمی
انصار امام مهدی(ع) (خداوند در زمین تمکینش دهد)
15 رمضان 1430 هـ.ق

منابع:
1- بقره: 30.