معنی مغفرت برای بهشتیان در این سخن خدای متعال وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ

اللهم صل علی محمد و آله الائمة و المهدیین و سلم تسلیماَ.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاء غَيْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى وَلَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَسُقُوا مَاء حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءهُمْ»(1)

(به نام خداوند بخشاینده‌ی مهربان، وصف بهشتی که به پرهيزگاران وعده داده شده اين است که در آن، نهرهايی است از آب‌هايی تغييرناپذير و نهرهايی از شيری که طعمش دگرگون نمی‌شود و نهرهايی از شراب که آشامندگان از آن لذت می‌برند و نهرهايی از عسل مصفّی و در آنجا هر گونه ميوه که بخواهند هست و نيز آمرزشی از جانب پروردگارشان. آيا بهشتيان همانند کسانی هستند که در آتش جاودانه‌اند و آنان را از آبی جوشان می‌آشامانند، چنان که روده‌هايشان تکه تکه شود؟).

این آیه‌ی قرآن درباره‌ی بهشت و وعده‌ای که خداوند به پرهیزگاران داده است

«وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ»

(و آمرزشی از جانب پروردگارشان)

سخن می‌گوید. منظور از این آمرزش چیست، حال آن که آنها اصولاً داخل بهشت هستند و از آن جهت که پرهیزگار می‌باشند و در بهشت وارد شده‌اند مورد خطاب قرار گرفته‌اند. آیا این آمرزش قبل از ورود آنها به بهشت است یا پس از آن؟ سرورم! این سؤال من بود و از شما التماس دعا داریم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

والحمد لله رب العالمین، و صلی الله علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.

خداوند متعال می‌فرماید:

«مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاء غَيْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى وَلَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَسُقُوا مَاء حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءهُمْ»(2)

(وصف بهشتی که به پرهيزگاران وعده داده شده اين است که در آن، نهرهايی است از آب‌هايی تغييرناپذير و نهرهايی از شيری که طعمش دگرگون نمی‌شود و نهرهايی از شراب که آشامندگان از آن لذت می‌برند و نهرهايی از عسل مصفّی و در آنجا هر گونه ميوه که بخواهند هست و نيز آمرزشی از جانب پروردگارشان. آيا بهشتيان همانند کسانی هستند که در آتش جاودانه‌اند و آنان را از آبی جوشان می‌آشامانند، چنان که روده‌هايشان تکه تکه شود؟).

پرهیزگاران، محمد و آل محمد و شیعیان آنها هستند، و اینها اهل بهشت و آمرزش می‌باشند.

آمرزش، مراتبی دارد و هر کس از آنها به فراخور حالش از آن بهره‌مند می‌شود. آمرزش برخی از آنها به این صورت است که خداوند گناهان و بدی‌های‌شان را می‌پوشاند و حتی آنها را از یاد ملائکه‌ی نویسنده می‌برد، و از یاد هر کس که بداند یا هر یک از بندگان خداوند که گناهان آنها بر ایشان گذشته باشد؛ بلکه حتی گناهانشان را از یاد خودشان هم می‌برد؛ پس گناهان و بدی‌هایشان باعث نمی‌شود نعمت‌های بهشتی که خداوند بر ایشان انعام فرموده است، بر آنها تغییر کند و مکدّر شود.

مقام برخی دیگر بالاتر است؛ آمرزش آنها عبارت است از فتح مبین و مغفرت گناهی که برای حضرت محمد(ص) بخشوده شد؛ یعنی مغفرت گناه وجود داشتن «من» ولی با درجه‌ای پایین‌تر از حضرت محمد(ص). این موضوع را در جاهای متعددی بیان نموده‌ام و شما می‌توانی به کتاب متشابهات مراجعه کنی؛ خداوند توفیقت دهد.

خداوند خطاب به حضرت محمد(ص) می‌فرماید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِينًا * لِيَغْفِرَ لَكَ اللهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا»(3)

(ما برای تو پيروزی نمايانی را مقدر کرده‌ايم * تا خدا گناه تو را آنچه پيش از اين بوده و آنچه پس از اين باشد برایت بيامرزد و نعمت خود را بر تو تمام کند و تو را به صراط مستقيم راه نمايد).

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

ربیع‌الاول 1431 هـ.ق

منابع:

1- محمد: 15.

2- محمد: 15.

3- فتح: 1 و 2.