حکم طهارت و نماز بیمار سکته‌ای

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

اللهم صل علی محمد و آله الائمة و المهدیین و سلم تسلیماَ.

السلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

سؤال من درباره پدرم «العبادی» است.... پدرم سکته‌ی مغزی کرده که بر سمت چپ بدنش تأثیر گذاشته است و قادر به حرکت نیست و این موضوع بر وضعیت روحی‌اش بسیار اثرگذار بوده است. وی به خاطر اینکه قبلاً به بیماری دیابت مبتلا شده بود، قبل از سکته تکرّر ادرار داشت و از وقتی که سکته کرد وضعیتش به قدری وخیم شد که ما او را پوشک می‌کنیم؛ زیرا او نمی‌داند چه وقت ادرار می‌کند و هنگامی که ادرار در مثانه‌اش زیاد می‌شود قادر نیست آن را کنترل کند. این حالت با وضعیت فرد دیوانه‌ای که می‌داند چه وقت ادرار می‌کند فرق دارد. پدرم تقریباً هیچ آگاهی‌ای نسبت به وقت ادرار کردنش ندارد. در این حالت تکلیف او چیست؟ آیا باید تیمم کند یا وضو بگیرد؛ مانند فرد دیوانه؟ یا چیز دیگری است؟

موضوع دیگر اینکه پدرم مشکلی در نماز دارد و او کثیر الخطا است زیرا در نماز تمرکز ندارد و چه بسا گاهی اوقات وسط نماز با کودکان صحبت می‌کند و نماز را به پایان نمی‌رساند. او تعداد رکعت‌ها و سجده‌ها را فراموش می‌کند و گاهی اوقات دو یا سه بار سجده به جا می‌آورد و بسیار حساس است و اگر ما به او بگوییم که اشتباه کرده است، از ما نمی‌پذیرد. با این حساب تکلیف او در نماز چیست و وظیفه‌ی ما در قبال نمازش و اعمالی که به جا می‌آورد چیست؟ از خداوند امید دارم که سریع پاسخ داده شود؛ زیرا ما نه تکلیف او را می‌دانیم و نه تکلیف خودمان را. در حال حاضر ما برای ادای نماز، او را تیمم می‌دهیم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

والحمد لله رب العالمین، و صلی الله علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.

در خصوص عدم کنترل ایشان بر ادرار، باید حتی الامکان آن را تطهیر کند و وضو بگیرد.

در خصوص فراموش کردن زیاد یا سهو یا حتی کار منافی با نماز مثل سخن گفتن، اگر خارج از اراده‌ی او باشد، مثلاً به جهت سال‌خوردگی یا ضعف ادراک، چیزی بر عهده‌ی او نیست و ان شاء الله نمازش مورد قبول است چرا که خدا هیچ کس را جز به اندازه‌ی طاقتش تکلیف نمی‌کند. شما هم وظیفه ندارید که مراقب نماز او باشید و فراموشی یا سهوِ او در نماز را به وی تذکر دهید. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

ربیع الاول 1431 هـ.ق