درخواست دعا

با طلب مغفرت از عزیز دلم امام مهدی محمد بن الحسن و پسر نیکوکارش احمد الحسن(ع). سرورم! مولایم! سلام علیکم و رحمة الله و برکاته. و سلام گرم من به پدر و فرزندان طاهر تو باد.

خادم حقیر شما (ج. غ) از شما درخواست پوزش و بخشش دارد و شما بر آنچه امروز از من سر زده است آگاه‌تر هستید؛ یعنی پاسخ دادن به شخصی پرسش‌کننده، با جوابی که من متوجه نادرست بودنش نبودم تا اینکه یکی از برادران انصار که خداوند حفظشان کند، مرا هوشیار نمود. از آن زمان تا کنون بر خودم خشم گرفته‌ام و نمی‌توانم برای خدمت‌گزاری وارد تالار شوم؛ خجالت‌زده و شرمگین از نفس خبیثم از آنچه از آن سرزده است و از چیزهایی که برادر انصاری‌ام از آن آگاهم نکرده است. طعنه‌ای بود که به حضرتتان زده شد که به خدا قسم ای آقای من، از سرِ ناآگاهی بود. از عزیزان و سروران طلب بخشش و مغفرت دارم و اینکه از من راضی باشند و آنچه از من سر زد، دیگر تا زنده‌ام تکرار نخواهد شد. پناه می‌برم به خدا و طلب بخشش می‌کنم و به او بازمی‌گردم.

خداوند به فریاد دل شما برسد بابت آنچه از مخالفین شما در حق‌تان صادر می‌شود و همینطور بابت آنچه از ما صادر می‌شود! سرورانم! پوزش، پوزش، پوزش، و شما را می‌سپارم به خدایی که سپرده‌هایش را تباه نمی‌کند.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

والحمد لله رب العالمین، و صلی الله علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.

خداوند به شما جزای خیر دهد و بر هر خیری موفّق‌تان بدارد. از خداوند مسئلت می‌نمایم که مرا بر ادای حقوق‌تان توفیق عطا فرماید و اینکه در حق شما تقصیرکار نباشم. خداوند شما را در پوزش‌خواهی از آنچه از روی عمد نبوده است، توفیق عطا فرماید.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

جمادی الاول 1431 هـ.ق