رؤیای آنچه پیامبر خدا حضرت موسی ع به قومش گفت

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
اللهم صل علی محمد و آله الائمة و المهدیین و سلم تسلیماَ.

سرور و مولایم! ای پسر رسول خدا(ص) سلام و صلوات پروردگارم بر تو و بر پدران پاک و مهدیون از فرزندانت باد!

سرور و مولایم! رؤیایی دیده‌ام که از تفسیرش و پند گرفتن از آن عاجز گشته‌ام؛ بنابراین ای سرورم! رو به سوی شما آوردم تا منظور از رؤیایم را دریابم: در رؤیا دیدم من با گروهی از همکلاسی‌ها در بورس تحصیلی یک کشور خارجی بودیم، ولی هنگامی که به آن کشور رسیدیم دیدیم برای‌مان جذاب نیست و می‌خواهیم از آنجا خارج شویم. برادرانی که به همراه من بودند با هم اختلاف داشتند. یکی در بینشان از بقیه فاضل‌تر بود و هدف و منظور کسی که ما را به این سرزمین ارسال کرده و برای آن وضعیت، مناسب بود را شرح داد. دیدم دارم به آنها می‌گویم: حرف‌تان را یکی کنید و آنچه پیامبر خدا موسی(ع) به قومش گفت، همان را بگویید.
گفتار پیامبر خدا موسی به قومش که مناسب با وضعیت ما می‌باشد چه بوده است؟ و آیا این سخن ربطی به موضوع امام مهدی(ع) دارد؟ و در چنین موقعیت‌هایی چه توصیه و سفارشی برای من دارید؟

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

و الحمد لله رب العالمین، و صلی الله علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.

خداوند توفیقت دهد! بدان که صیحه‌ی ابلیس به دنبال صیحه‌ی جبرئیل(ع) می‌آید و پس از هر صیحه‌ی حقی، صیحه‌ی باطلی می‌باشد. همانطور که شما از دعوت حق و داعی حق به گوش‌تان می‌رسد، قطعاً باید آزموده شوی و از شیاطین انس و جن، شبهاتی بشنوی که می‌خواهند با آن در حق مغالطه کنند و با آنها خلق را از راه مستقیم به بیراهه بکشانند. این رؤیای‌تان، پاسخ مناسب به شیعه‌ی مراجع یا اعوان و انصار آنها را به شما نشان می‌دهد؛ همان کسانی که تقلید از غیرمعصوم را بر اساس خواسته‌های خود واجب می‌دانند و برای خودشان گوساله و سامری برگزیدند و از راه راست گمراه شدند. خداوند برای شما بیان فرموده است که پاسخ مناسب به آنها هنگامی که شما را به دور شدن از حق فرامی‌خوانند، همان چیزی است که موسی(ع) به شبیهان آنها گفته است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَكُمْ بِاتِّخَاذِكُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُواْ إِلَى بَارِئِكُمْ فَاقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ عِندَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ»(1)

(و آن هنگام را که موسی به قوم خود گفت: ای قوم من، شما به آن سبب که گوساله را پرستيديد، بر خود ستم روا داشتيد. اينک به درگاه آفريدگارتان توبه کنيد و يکديگر را بکشيد، که چنين کاری نزد آفريدگارتان ستوده‌تراست. پس خدا توبه‌ی شما را پذيرفت؛ زيرا او توبه‌پذير و مهربان است).

و حتی این گفته‌ی موسی(ع) خطاب به قومش:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«يَا قَوْمِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنبِيَاء وَجَعَلَكُم مُّلُوكًا وَآتَاكُم مَّا لَمْ يُؤْتِ أَحَدًا مِّن الْعَالَمِينَ»(2)

(و موسی به قوم خود گفت: ای قوم من، نعمتی را که خدا بر شما ارزانی داشته است ياد کنيد، که از ميان شما پيامبرانی برگزید و شما را پادشاهانی قرار داد و به شما چيزهايی عنايت کرد که به هيچ يک از مردم جهان عنايت نکرده است).

شایسته است آنها را با این گفته نصیحت کنی و به وصیت پیامبر خدا حضرت محمد(ص) که در آنها ائمه و مهدیین(ع) را منصوب فرموده است متذکر شوی:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنبِيَاء وَجَعَلَكُم مُّلُوكًا»

(که از ميان شما پيامبرانی برگزید و شما را پادشاهانی قرار داد).

باید شکرگزار این نعمت عظیم الهی بر شما و در شما که همان پیروی از حق و داشتن وصیت پیامبر کریم حضرت محمد(ص) است، باشید. خداوند به شما چیزهایی عنایت فرموده که به هیچ یک از جهانیان عنایت نکرده است، به ویژه به شما در این امت، چرا که برای شما پیشوایانی قرار داده است که برترین خلقش هستند؛ یعنی محمد و آل محمد ائمه و مهدیون(ع):

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«يَا قَوْمِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنبِيَاء وَجَعَلَكُم مُّلُوكًا وَآتَاكُم مَّا لَمْ يُؤْتِ أَحَدًا مِّن الْعَالَمِينَ»

(و موسی به قوم خود گفت: ای قوم من، نعمتی را که خدا بر شما ارزانی داشته است ياد کنيد، که از ميان شما پيامبرانی برگزید و شما را پادشاهانی قرار داد و به شما چيزهايی عنايت کرد که به هيچ يک از مردم جهان عنايت نکرده است).

والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته.

صفر 1431 هـ.ق

منابع:

1- بقره: 54.

2- مائده: 20.