ارضای غریزه‌ی جنسی همسران زن و شوهر با نیت نزدیک شدن به خدا و برای حفظ نمودن فرج

آیا در روابط جنسی میان زن و شوهر، حدود مشخصی وجود دارد، یعنی آیا موارد حرامی وجود دارد که زوجین نمی‌توانند آنها را انجام دهند؟

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

و الحمد للّه رب العالمین، و صلی اللّه علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.

هر یک از زن و شوهر می‌توانند در هر زمان و هر مکان با هر بخشِ متناظر از بدن طرف مقابل خود کام‌جویی کنند و لذت ببرند، اگر هر دو بر این امر راضی باشند؛ به جز مواردی که پیشتر حرمت آنها را بیان نمودیم که عبارت است از حرام بودن ارتباط جنسی در ایام حیض و این که شوهر بخواهد بدون رضایت همسرش در دُبُر دخول کند. من از شما خواهش می‌کنم در روابط جنسی بین زوجین، به دنبال قید و بندهایی که براساس اهواء و آراء بنا شده است و تلاش‌هایی که از سوی مدعیان فقه از آن چه که براساس بینش خود در مورد امیال جنسی بنا نموده‌اند، نروید.

ارضای غریزه‌ی جنسی همسران (زن و شوهر) با نیت نزدیک شدن به خدا و برای حفظ نمودن فرج، از بزرگترین مستحباتی است که می‌توان با آن به خدای سبحان تقرب جست.

پاداش این کار کمتر از ثواب عبادات مانند نماز و روزه نیست، فقط به نیتِ زوجین نیاز دارد. به جای این که هر یک با هدف اِشباع میل و هوس خود، با شریکش ارتباط جنسی داشته باشد، فقط چنین نیت کند که نیاز شریکش را برآورده سازد و فرج او را با نیت «قربة الی اللّه» (نزدیکی به خداوند) حفظ نماید. به این ترتیب زن و شوهر به فضل و کَرَمی که خداوند بر این دو دارد، پاداش و ثواب می‌گیرند.

و السلام علیکم و رحمة اللّه و برکاته.