نماز اعرابی و بودن با امام ع

السلام علیکم و رحمة الله و برکاته.
سرورم! جان و خانواده و مالم فدای تو باد! شاهد غایب سبحان بر آنچه می‌گویم گواه است. شهادت می‌دهم که تو سرور و مولا و امام من هستی در دنیا و آخرت.

سرورم، ای پسر رسول خدا (ع)! در کتاب شرایع درباره‌ی نماز اعرابی مطلبی خواندم و با توفیق الهی پس از مدتی، تفصیل این نماز را در مفاتیح‌الجنان خواندم. آنچه من فهمیدم به این صورت است: مردی از بادیه‌نشینان به پیامبر خدا (ص) شکایت برد از این‌که وی به دلیل دوری راه نمی‌تواند در نماز جمعه با پیامبر (ص) حاضر شود و پیامبر (ص) این نماز را به او یاد داد.

سرور و مولایم! خداوند فرج شما را تعجیل فرماید و ما را از سجده‌کنندگان بر شما در دنیا و آخرت و همچنین گوسفند خاموش و بی‌صدا در پیشگاه شما قرار دهد. همچنین سنگی در دست شما که هر‌کجا بخواهی آن را بیندازی. ما را از کسانی که مورد رضایت شما هستند قرار دهد. ما را از کسانی که شما را ملاقات و از دشمنانتان دوری می‌کنند قرار دهد! به حق شما! ای وجه خدا (ع).

سرورم! آیا برای من جایز است که روز جمعه نماز اعرابی را بخوانم و مثل کسی باشم که با شما نماز خوانده است؟
وه که چقدر مشتاق شما هستم، ای سرورم!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

و الحمد لله رب العالمین، و صلی الله علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.

خداوند شما را توفیق دهد و گام‌هایتان را در آنچه مورد رضایتش است، استوار سازد. ان‌شاء‌الله شما با ما هستید تا وقتی‌که مؤمن، عارف به حق و مخلص لله باشید. او یاور من است و او دوست شایستگان است.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

محرم‌الحرام / 1432 هـ‌.ق.