دعایی برای شفا

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
وصلی الله علی نبینا محمد و آله الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً

وصی و آقای من! درود و سلام همیشگی خداوند بر شما. آقای من! من مادر و خواهرانی دارم که از بین ایشان فقط خواهر بزرگم ایمان آورده، ولی مادرم و بقیه خواهرانم، ایمان نیاورده‌اند و از این‌که ایشان وارد آتش شوند، هراسانم و پناه بر خدا از این‌که در مسئله‌ی شما بلغزند. ای ولیّ خدا، ای حبیب من! امیدوارم شما برای ایشان دعا کنید. من مشتاق دیدار شما و بوسیدن خاک پای شما هستم و همان‌طور که فرشتگان برای جانشین خدا حضرت آدم سجده کردند و همان‌گونه که یعقوب برای یوسف (ع) انجام داد، برای شما سجده کنم.

آقای من، ای بخشنده و فرزند بخشندگان! برادر بزرگی دارم که به یک بیماری در چشمانش مبتلا شده است، نزد پزشکان رفته و سودی عایدش نشده است و طبق سخن رسول خدا حضرت محمد (ص) درمان کنید؛ چرا که خداوند دردی را قرار نداد، مگر این‌که درمانی برایش قرار داده است و قطعاً با اجازه‌ی خداوند، درمانش نزد شما است؛ با اجازه‌ی خداوند، ای اولیای خداوند متعال! این بیماری عبارت است از جاری شدن آب از چشم و هیچ قطره و درمانی برایش سودی نداشته است. من درب شما را می‌کوبم که درب خداوندِ بخشاینده است و هیچ شرطی نمی‌گذاریم؛ شاید درب هدایت و رحمتی برای همه‌ی خانواده‌ام باشد.

مولای من! فرزند شما، عبد الوهاب عثمان اگر خدا بخواهد، از ابدال لبنان است. آقای من و حجت خداوند بر ما! پدر و مادرم به فدایت، ای عترت پیامبر، ای پسر عمو‌ها! به حق جدم موسی بن جعفر (ع) شما اهل صله و رحم هستید؛ سلامی بر سلام.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

والحمدلله رب العالمين، وصلى الله على محمد وآل محمد الأئمة والمهديين و سلم تسلیماً کثیراً.

خداوند بر هر خیری موفق و گام‌هایت را استوار بدارد. از خداوند درخواست می‌کنم تا با آن‌چه در آخرت و دنیا دوست داری، تو را مسرور فرماید. او سرپرست من است و سرپرست شایستگان. از خداوند برای برادران و خواهران مؤمن، درخواست شفا و سلامتی می‌کنم. او مهربان‌ترین مهربانان است؛ به کسی که او را می‌شناسد و از او درخواست می‌کند، می‌بخشد و به کسی که او را نمی‌شناسد و از او درخواست نمی‌کند نیز می‌بخشد؛ از سر لطف و رحمتی از جانب خودش.

برای شفا، این دعا را همیشه و با حضور قلب بخوان: «یا من اسمه دواء و ذکره شفاء یا من یجعل الشفاء فیما یشاء من الاشیاء صلِّ علی محمد و آل محمد و اجعل الشفاء ....» «ای کسی که نامش درمان است و یادش شفا. ای کسی که شفا را در هر چیزی بخواهد، قرار می‌دهد. بر محمد و آل محمد درود فرست، و شفا .... بیاور» و اسم شخص را می‌گویی اگر منظور خودت نیستی، و یا از «یاء متکلم» استفاده می‌کنی یعنی می‌گویی«شفائی» (شفای مرا) از این بیماری با این نامت «یا الله» (10 مرتبه) «یا ربّ» (10 مرتبه) «یا ارحم الراحمین» (10 مرتبه).

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

محرم الحرام ـ 1432 هـ