Logo

جواب منیر 7 پرسش 847: تحقیق و درخواست حقیقت از خداوند.

ترجمه پرسش مطرح شده به شرح زیر می‌باشد:

سلام علیکم و رحمت الله و برکاته.
طی سه سال گذشته، مدعیان باطل بسیاری آمده‌اند، طوری که پیروی از راه حق را دشوار نموده‌اند؛ اما شما حق را گفتید: «از خداوند سبحان درخواست می‌کنیم (استخاره می‌گیریم)». ان شاء الله امشب این کار را انجام می‌دهم؛ چرا که خداوند کسی است که هدایت می‌کند و باید به او اعتماد داشته باشیم. قلبم نیازمند به خدا است و روحم محتاج خداوند است و مردم منتظر مهدی (ع) هستند... فکر می‌کنم لازم است از خداوند بپرسیم (استخاره بگیریم)!

صحیح است که دفاع‌کنندگان از احادیث دروغین، فرقه‌هایی هستند، و خون‌ریزی متوقف نشده، با این‌که قرآن، خودِ صلح و دوستی است. فریب دادن و اِشباع مردم (تا بی‌نهایت) با احادیث دروغین و احادیثی که به طور کامل با قرآن متعارض است، به حد اشباع رسیده است. من در جست‌وجوی حقیقت هستم و آن (تمام علم) را از خداوند علیم خواهانم و خواهم گفت: پروردگارا! مرا از کسانی قرار بده که از مهدی (ع) پیروی و با ایشان بیعت می‌کنند. از هم‌اکنون خودم را به خدا سپردم.

سلام علیکم و رحمه الله و برکاته. از خداوند می‌خواهم ما را به هدایت‌کننده‌ی حق، هدایت فرماید.

برادر شما جعفر ـ djinnsobservers team

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
و الحمد لله رب العالمين، و صلى الله على محمد و آل محمد الأئمة و المهديين و سلم تسلیماً کثیراً.

و علیکم السلام و رحمه الله و برکاته... برادر، جعفر! درود خداوند بر شما. از خداوند سبحان مسألت داریم که حق را آن گونه که هست به شما نشان دهد و پیروی از آن را روزی‌ات گرداند و باطل را آن گونه که هست به شما نشان دهد و دوری از آن را روزی‌ات گرداند.

چه راه خوبی را انتخاب کردی! راه استخاره از خداوند سبحان.

برادرم! بدان که حق با دلیل شناخته می‌شود و دلیل نیز از قرآن و عترت به همراه یکدیگر گرفته می‌شود و از یکی از آن‌ها بدون دیگری گرفته نمی‌شود. با این دو، حق از باطل مشخص می‌گردد. دلایل قرآن و عترت که امام احمدالحسن (ع) آورده است، یکدیگر را تأیید می‌کنند. ایشان با وصیت رسول خدا (ص) بر مردم احتجاج کرده که با قرآن موافقت دارد. خداوند سبحان نگاشتن وصیت را بر بندگان واجب کرده و بهترین بندگان، به انجام واجب سزوارتر است. خداوند متعال می‌فرماید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
(كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَكَ خَيْراً الْوَصِيَّةُ لِلْوالِدَيْنِ وَ الْأَقْرَبينَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقين‏)(1 )

(هرگاه يکی از شما را مرگ فرا رسد و خِیری بر جای گذارد، مقرر شد که درباره‌ی پدر و مادر و خويشاوندان، از روی انصاف وصيت کند و اين حقی است برای پرهيزگاران)

و هیچ وصیتی جز وصیتی که امام احمدالحسن (ع) بر مردم به آن استدلال کرده است، برای رسول خدا (ص) که در هنگام وفاتشان نگاشته شده باشد، وجود ندارد.

ایشان با منطبق شدن قانون شناخت حجت الهی بر خودش استدلال کرده است. این قانون، قانونی ضروری و تنظیم ‌کننده است. در این قانون اصلاح وجود دارد و در غیر آن، فساد. چه هنگام بشریت این قانون الهی را که از زمان جانشین اول حضرت آدم (ع) بوده است تا زمانی که خداوند، زمین و هر چه در آن است را به ارث ببرد، تغییر و تبدیلی در آن راه نداشته است و ندارد، به اجرا رسانیده است؟ این قانون از سه بخش تشکیل می‌شود: نص (وصیت)، علم الهی و پرچم البیعت لله (حاکمیت خداوند). امام احمدالحسن (ع) با تمام بخش‌های آن، به این قانون الهی احتجاج کرده و این قانون بر هیچ کس جز بر صاحبش که از سوی خداوند سبحان منصوب شده است، منطبق نمی‌گردد. آیا این به عنوان دلیلی برای کسی‌که طالب حق است، کافی نمی‌باشد؟؟!!

این، علاوه بر روایات صحیح و موافق با کتاب خداوند است که ایشان (ع) را ذکر کرده و وضعیت خودش و دعوت و ویژگی‌هایش را بیان کرده است.

اما زیاد بودن مدعیان باطل، وجود داشتن حق را نفی نمی‌کند؛ بلکه بر‌عکس زیاد بودن مدعیان، دلیلی بر وجود حق می‌باشد. اگر حقی نبود، مدعیان باطل مدعی‌اش نمی‌شدند، تا اعتماد مردم را به صاحبش در زمان ظهورش از بین ببرند.

استخاره نه تنها درخواست از خداوند سبحان و خیر‌خواهی از او برای شناخت حق می‌باشد، بلکه راه مؤمنان به غیب است؛ چرا که زبان حال مؤمن همواره «خیر در آن‌چه که خداوند اختیار فرموده» می‌باشد؛ به جهت اعتماد و یقین‌شان به این‌که خداوند سبحان جز خیر برایشان برنمی‌گزیند و آن‌ها را جز به سوی هدایت، راهنمایی نمی‌کند. از خداوند جل و علا می‌خواهیم که ما و شما را به سوی خشنودی و رضایتش و یاری ولیّ ستمدیده‌اش که احمدِ رانده شده و طردش شده است، هدایت فرماید.
و الحمدلله وحده وحده وحده.

هیئت علمی انصار امام مهدی (خداوند در زمین تمکینش دهد)
رجب المرجب1432هـ ق

منابع:
1- بقره: 180.

استاد زکی انصاری