آب نیم‌خورده سؤر

آب نیم‌خورده (سؤر)

پرسش 11:

آیا آب نیم‌خوردۀ حیوان، فقط باقی ماندۀ آنچه با دهانش نوشیده است می‌باشد؟ یا به طور کلی هر چیزی است که حیوان آن را ـ‌حتی با بدنش‌ـ لمس کرده باشد؟

پاسخ:

نیم‌خورده، باقی ماندۀ آن چیزی است که با دهانش نوشیده است.

پرسش 12:

حکم آب نیم خوردۀ کسی که حق به او ارائه شده و نپذیرفته است چیست؟ همچنین حکم خوردن از غذای او و حیوانی که او ذبح کرده و هر آنچه با دست و بدنش لمس کرده است چیست؟

پاسخ:

اگر مسلمانی باشد که با امامان و مهدیین دشمنی نداشته باشد و از غُلو کنندگان نیز به شمار نمی‌رود، خوردن نیم‌خورده و حیوانی که ذبح کرده و آنچه با دستش لمس کرده است اشکالی ندارد.

پرسش 13:

اگر تردید داشته باشم که کسی ناصبی است یا نه، آیا حکم به پاک بودن او داده می‌شود شود یا خیر؟

پاسخ:

حکم به طهارت و پاک بودن او می‌شود.

پرسش 14:

حکم نیم خوردۀ اهل کتاب و بدن‌هایشان چیست؟

پاسخ:

در خصوص یهود و نصارا، اگر از غالیان و ناصبی‌ها (غلو کنندگان یا دشمنان امامان و مهدیون) نباشند ـ‌همانندِ مسلمانان‌ـ به پاکی و طهارت ظاهری آنها حکم می‌شود؛ ولی بیشتر نصارا غالیانی (غلو کنندگان) هستند که به خدا بودن عیسی(ع) معتقدند و بیشتر یهودیان ناصبی و دشمن هستند؛ با این وجود دربارۀ آنها وضعیت بر همین منوال باقی نمی‌ماند به ویژه که اکنون برخی از طوایف در نصارا ظهور کرده‌اند که منکر الوهیت عیسی(ع) هستند.

پرسش 15:

آیا بازۀ زمانی مشخصی وجود دارد تا حیوانی به صفت نجاست‌خوار بودن(1) متّصف شود؟

پاسخ:

خیر، وجود ندارد.

پرسش 16:

منظور از این عبارت (خون، حتی اگر با چشم دیده نشود نیز آب را نجس می‌کند) چیست؟

پاسخ:

(اگر با چشم دیده نشود) یعنی با چشم دیده نمی‌شود ولی اثر آن ـ‌مانند حرکت آب هنگام افتادن خون در آن‌ـ دیده می‌شود.

منابع:

1- حیوان نجاست‌خوار: حیوانی است که از جهت ذاتی، گوشتش قابل خوردن است. ولی به خوردن نجاست عادت کرده است؛ تا جایی که گوشتش بر آن روییده است و حکمش این است که خوردنش حلال نیست و ادرار و مدفوعش نجس است.

پاسخ های فقهی کتاب طهارت ص 13-15.