برخورد با مخالفان

برخورد با مخالفان

پرسش 149:

آیا جایز است توصیفاتی را که خداوند در قرآن کریم و در احادیث محمد و آل محمد (ع) برای مخالفین به‌کاربرده است استفاده کنیم؟

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

(وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ كَثيراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا يَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لا يُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا يَسْمَعُونَ بِها أُولئِكَ كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِكَ هُمُ الْغافِلُون)(1)

(و حقا که بسیاری از جن و انس را برای جهنم بيافريديم. اینان را دل‌هايی است که با آن نمی‌فهمند و چشم‌هايی است که با آن نمی‌بينند و گوش‌هايی است که با آن نمی‌شنوند. اينان ‌همانند چهارپايان‌اند حتی گمراه‌ترند. اينان ‌همان غافلان‌اند).

مثلاً کسی که ادعای علم دارد و فرق بین ناقه و جمل (شتر نر و ماده) را نمی‌داند، می‌آید و مشغول گفت‌وگو می‌شود و هنگامی‌که در پاسخ درمی‌ماند می‌خواهد از موضوع فرار کند تا بر موضوع دیگری اشکال بگیرد، در این هنگام ما نادانی او را روشن و او را رسوا می‌کنیم؛ اما آیا می‌توان به او گفت: تو چهارپا یا پست‌تر از چهارپا هستی؟

آیا جایز است کسی که ابراز دشمنی می‌کند و ناصبی است را فرزند زنا یا نجس‌تر از سگ‌های نجس بنامیم؟

آیا جایز است فقهای گمراهی را که

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

(حُمِّلُوا التَّوْراةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوها)(2)

(تورات بر آن‌ها بار شد، اما به آن عمل نمی‌کنند)

الاغ و سگ بنامیم؟

مردمان ناآگاه و ساده‌لوحی وجود دارند که می‌شنوند درحالی‌که خودشان حق را از باطل تشخیص نمی‌دهند و علت اینکه ما این نام‌ها را به کار می‌بریم را نمی‌دانند و فقط نامیده شدن با این اوصاف را می‌شنوند و سپس می‌گویند شما اخلاق ندارید و فحش می‌دهید و آیا این اخلاق انصار است و...؛ و...؛ و دشمنان نیز از این موضوع سوءاستفاده کرده، نزد پیروانشان و جاهلان آنان قیل‌وقال راه انداخته، قرآن‌ها را بر سرنیزه می‌کنند. این سنگی می‌شود سرِ راه برخی از مردم؛ بر سر راه کسانی که از این شخصیت‌ها تأثیر می‌پذیرند و حق را از جایگاهش نمی‌گیرند.

کار صحیح چیست؟

حدود تعامل و رفتار با این ناصبی‌ها، جاهلان یا گمراهان در برابر مردم ساده‌دل چیست؟

پاسخ:

کسی را که به‌طورقطع و یقین تشخیص داده‌اید که مصداق کسانی است که خداوند آنها را به الاغ و شبیه آن توصیف فرموده است، به‌طورقطع توصیف او به چنین صفاتی جایز است ولی بهتر است تنها به پیاده‌سازی قانون اکتفا شود. خداوند شمارا موفق و گام‌هایتان را استوار بدارد.

پرسش 150:

ما خانواده‌ای شش‌نفره هستیم و استقلال مادی نداریم. نماز جمعه و عید حاضر نمی‌شویم و زکات فطریه نمی‌دهیم؛ زیرا سرپرست خانواده مؤمن نیست و او کسی است که از سوی ما پرداخت می‌کند. چند پرسش:

آیا نماز جمعه و عید بر ما واجب است؟

چگونه زکات مال را بدهیم؟ آیا هریک از ما از سوی خودش زکات بدهد؟ و اگر پول نداشته باشد، می‌تواند قرض بگیرد و بعداً قرضش را ادا کند؟ تکلیف سال‌هایی که گذشته و ما مؤمن بوده‌ایم و زکات نداده‌ایم چه می‌شود؟

آیا جایز است بدون اجازۀ سرپرست خانواده برای امور مربوط به دعوت خارج شویم؟

گاهی از فرزندانم می‌خواهد با او برای حضور در نماز جمعه یا عید یا بعضی مناسبت‌ها همراه مخالفان به مسجد بروند. کار درست چیست؟ رفتن یا نرفتن؟

پاسخ:

جایز نیست که انسان مؤمن پشت سر غیر مؤمن نماز بخواند. زکات و حقوق شرعی تنها بر کسی واجب است که مالی برای ادای آن دارد، اما بر کسی که مالی ندارد واجب نیست. طاعت خدا را می‌توانید بدون باخبر کردن و اجازه گرفتن از شوهر یا پدر غیر مؤمن انجام دهید و به‌طورکلی در معصیت و نافرمانی از خالق هیچ اطاعتی از مخلوق وجود ندارد.

پاسخ های فقهی ج 3.